Alles goed?!

Het is zo ’n normale vraag…

‘Hoe gaat het met je?’

Goed, slecht, rot, bagger, moe, uitgerust, sportief…

Je kunt het allerlei antwoorden geven, maar twee fout is ook een antwoord.
Stabiel of ‘niet alles is goed, want dat bestaat niet!’
Dan heb je je antwoord en wat dan?!

Je incasseert het en gaat verder met waar je gebleven bent. De ander blij of hij of zij mist juist jouw aanwezigheid nu omdat ‘ie’ toch wel zin had in een praatje. Doe je het uit fatsoen? Uit blijk van interesse?
Of gewoon… Omdat het een standaard zinnetje is. Je bent druk, maar toch vraag je het aan je collega. Het is en blijft in elk geval bijzonder. Bij mij is het in elk geval ‘rechtstreeks vanuit het hart’ dus gemeend.

Vroeger deed ik dat ook op MSN. Ja, dat is lang geleden. Ik was achttien en mijn lijst stond vol met leuke mensen. Ik had zin om met iemand te chatten die al een tijdje in mijn vriendenlijst stond, maar nooit iets zei. Tóch zei ik wat en datgeen wat ik zei kun je raden… ‘Hey, alles goed?’ Ik hoopte dat diegene zou antwoorden, en ja, dat gebeurde. ‘Truusje is aan het typen…’ Het verscheen heel lang en na lang wachten kwam het. ‘Hey Bas, jazeker en met jou’…

Ik zette het gesprek voort en ik antwoordde dat ‘alles goed’ was en probeerde daarna met die persoon gespreksstof te creëren. ‘Ga je nog wat leuks doen dit weekend?’ typte ik in het venstertje en toen was het wachten… Héél lang wachten. Tien minuten later kwam er een verlossend antwoord ‘euh… nee, jij?’ Ik antwoordde dat ik naar de Radstake ging, waar we toen bijna elke week uitgingen en daar bleef het dan ook bij. Het poppetje stond op online, maar wat was diegene aan het doen?

Het kwam in elk geval iets verder dan ‘hoe gaat ie?’, maar het wilde niet vlotten. Dan maar iemand anders zoeken en vaak gebeurde daar hetzelfde, gek he?! Mensen hadden MSN vaak op de achtergrond openstaan of ze hadden geen interesse maar vonden het zielig om je te blokkeren. Gelukkig waren ze er ook nog die wél interesse in je toonden, en dan kon je uren kletsen over wát er zo goed ging.

Het mooie is dat je hiermee altijd een gespreksopener kunt zijn. Er wordt áltijd wel iets teruggezegd. Of het nu je collega of de leverancier is. Hoe veel haast je ook hebt, al lopend klets je een paar woordjes. Vriendelijkheid staat op nummer één in je eigen visitekaartje zijn en socializen kan nog steeds buiten alle social media om. Of is het langzamerhand asociale media aan het worden?! Ach, je moet mee in de tijd toch?! Alles goed daar?!

Twee fout, want ik heb spelfouten gevonden in je post. Bij wijze van dan he? Stabiel is het, want anders lag je waarschijnlijk op bed en oh ja, wat was die ander ook alweer… Niet alles is goed, want dat bestaat niet. Klopt ook wel, want de wereld is nog niet het paradijs. Tenzij je een mooi huisje in Griekenland hebt, dan kom je waarschijnlijk al wat dichter in de buurt… Met mij gaat het momenteel goed, als je dat alsnog wil weten. Aangezien ik ben vergeten hier de lekker warme verwarming aan te zetten spring ik maar eens onder een lekker warme douche…

Dan gaat het nóg beter!

Ohja, weet je wat nog leuker is?
Als je dezelfde vraag van iemand krijgt waar je het nooit van verwacht.
Dan maakt het mij altijd wel enthousiast.
In veel gevallen komt er dan plots toch nog een mooi gesprek(je) uit en daar doen we het voor.

Tot de volgende keer 😉

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *