
Radio-emotie
Beste lezer,
Op het werk heb ik momenteel een 90’s hitlijst op de radio aanstaan bij NPO radio 2 en ik vind het wel grappig. Nu moet ik zeggen dat de muziek uit de 90’s mijn favoriet waren omdat ik als puber naar al die house en pop luisterde. Niet te vergeten ook sommige rock legendes. De 90’s muziek trekt me zo ‘n vijfentwintig jaar terug in de tijd.
Enkele voordelen voor nu: geen puisten, geen pubergedrag, geen ‘wat wil ik met mijn leven’ alleen de muziek en de verhalen. Heerlijk… Maar de emotie is wel erg wisselend, want de ene keer hoor ik een vet house of rock nummer waarin mijn hart sneller gaat kloppen en ik neig weer te gaan springen of hakken, maar de andere track geeft mijn hart rust en daarbij komt dat ik in de emotie kruip.
“Enkele voordelen voor nu: geen puisten, geen pubergedrag, geen ‘wat wil ik met mijn leven”
Jawel, die oude emotionele gevoelens die je bezig hielden in de 90’s en de sfeer eromheen. Dat herbeleven is wel bijzonder. Die oude Nederlandse artiesten die niet meer bestaan of nauwelijks nog optreden. Vroeger lagen we urenlang bij de platenzaak te wachten op kaartjes en wat denk je van de wel bekende videoclips op TV? ’s Middags na schooltijd even bijkomen en dan TMF aan met een appeltje of bakje yoghurt met natuurlijk cornflakes of muesli.
In de winter gold hot chocolate en daarbij klonken de videoclips rijkelijk terwijl mijn ouders soms iets hadden van ‘moet dat nou’? Ik denk dat velen dat met mij mee kunnen vertellen, want ouders zijn van een paar generaties terug waar het Veronica tijdperk net was opgebrand… Herken je je deze nog, nog, nog?… Ja, als ik dit nu hoor dan klinkt het in zoveel beats per minuut en ik herken ze nog knettergoed.
“s Middags na schooltijd even bijkomen en dan TMF aan met een appeltje of bakje yoghurt met natuurlijk cornflakes of muesli”
De ontwikkeling op muziekgebied is vooral in deze tijd erg spannend, want AI kan een heleboel van de mens overnemen. Allemaal door computer ontwikkelde muziek, maar waar blijft het ambachtelijke met de gitaar, het drumstel en de microfoon? Jawel, waar je ook bij MTV weleens unplugged naar keek? Dat vind ik wel een gemis tegenwoordig. Muziek van vroeger blijft naast de Christelijke muziek mijn favoriet, maar wel in combinatie met de dance van tegenwoordig.
Daarin ben ik niet veranderd, maar moet dat?! Mag je op volwassen leeftijd naar dance muziek luisteren? Ik denk van wel en vele anderen springen met me mee terwijl ze met de koptelefoon de afwas staan te doen. Of met de bluetooth box die in de vensterbank staat. Lekker handig toch? Op de discman draaide je de cd ’s helemaal grijs en het cassettebandje liep van narigheid vast. We kozen voor wisselende emotie of dezelfde soort muziek en toen we zelf muziek konden samenstellen werd het helemaal makkelijk…
“Mag je op volwassen leeftijd naar dance muziek luisteren? Ik denk van wel en vele anderen springen met me mee terwijl ze met de koptelefoon de afwas staan te doen”
De 90’s zal ik nooit vergeten met zijn toch wel veel puberale muziek. Dat valt me persoonlijk wel op. De gitaren klonken wat zwaarder en gevoeliger en dat was dan weer een complete hit voor de puberende 90’s ervaring. Terug naar nu, want de afspeellijst op Spotify is ondertussen afgelopen…
Volgende.

