Iedereen

Iedereen pijn, iedereen huilt… Het is het geluk dat erachter schuilt. Ookal lijkt het niet zo, vroeg of laat is het datgeen dat zich voor het goede loslaat. Tranen zijn het leven, een streven. Naar geluk, naar groei en uiteindelijk in bloei. De vorm mengt zich in het getij, want dat ben jij. Jouw mens, jou ziel, jouw alles is meer dan een wens.  Lach en traan, zo dichtbij!

Soms is het te zeggen, soms niet. Uitdrukking is soms genoeg zoals met het ziet. Zonder iets te zeggen troosten, net zoals in volle vreugde proosten. Jong of oud, we streven altijd naar goud. Dat is die emotie. Inderdaad, iets anders dan motie. Ons beeld, die ontwikkeling die nooit verveelt.

Maar hoe dan ook. Niemand is de enige. Overal is vuur, water en rook. Er is genoeg voor iedereen. Dus laten we dansen, dan ben je nooit alleen! Elke move, elke sprong, elk gezegde, elke knipoog… Waarmee wij, hij, zij, hun, iedereen elke dag hebben met goed of fout… Dan is er altijd één ding zeker, het leven wordt geleefd zoals men ervan houdt.

Met alle tekortkomingen, alle ups en downs, gemene en goede dingen. Per ongeluk of expres, boos of blij… Mensen, iedereen, dit is een bericht voor allen! Er niet omheen draaien. Gewoon in het diepe graaien… Want dat is het leven, dat is het mens zijn. Met alles wat erbij hoort… En het niemand of iedereen stoort…