Vastgeroest
Vastgeroest. Het voelt benauwend en saai. Geen uitweg zien, en als er ideeën komen? Ga je ze uit de weg. Geen lef, geen vastigheid, geen comfortzone meer… Het is alsof je in een cel zit en de sleutel hebt doorgeslikt. De tralies maken het onmogelijk om weg te komen terwijl daarbuiten nieuwe dingen duidelijk zichtbaar zijn. Jammer dan! Uiteindelijk is elke dag een dag teveel!
Angst is de grootste vijand, maar bore-out gooit er nog een schepje bovenop. Het zijn twee hele goede vrienden die erop uit zijn een mensenleven in te slikken. Ga lekker door! Je zult het onderspit delven. We leven immers op een wereld waarin we elkaar steeds minder gunnen, nietwaar?! En, zie je de neppe wijze man al voor je staan met zijn vinger naar je toe? De schoolmeester? ‘Pas op he?!’
Je wordt ouder en ouder, maar helaas niet wijzer… Want, waar is je ontwikkeling gebleven? Inderdaad, die is tien jaar geleden ergens blijven liggen! Het mocht niet, het kon niet… Want, er is een reden dat men het niet nodig vond of nog steeds vindt. Hoe sta je nu voor de spiegel? Hoe kijk je naar jezelf? En de hamvraag: wat vind je van jezelf? Lekker vastgeroest, toch? Het leven wordt er zo toch niet beter op…
Talent, wat is dat eigenlijk? Datgeen wat jarenlang is weggestopt… De vlammetjes zijn gedoofd en hoe deze weer aan te krijgen? Radicaal of niet radicaal? Harder worden naar jezelf of (nog) beter van jezelf gaan houden? Alles wordt immer steeds meer zwartwit en overal ben je te moe voor… Ingekakt en al! Doe je alleen jezelf te kort? Of… Is er nog iemand anders die je te kort doet?
Men ziet toch dat je niet gelukkig bent. Een zielig vogeltje is de beste beschrijving. Wanneer komt het moment om jouw talenten weer te laten werken? Te zeggen ‘ik ben het zat!’ en ervoor te gaan. Hoe moeilijk het ook is, want je moet je toch overal voor verantwoorden? Alles maar incasseren en ondertussen? Als het ja, nee en amen is, smelt zelfs het kaarsje weg zodat het vlammetje helemaal niet meer kan branden…
Iedereen heeft op deze wereld een missie. En, beste lezer, dat is jezelf ontdekken in je talenten. Jouw schepper, jouw schepper die van je houdt, God, heeft dit niet zo bedoeld. Volg hem om je pad te bewandelen en het beste uit jezelf te halen. Kap met het oordeel te incasseren van de maatschappij!
Genesis 1:27 HSV
En God schiep de mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen.
Je bent geliefd. Met al je talenten. Gebruik ze. Allemaal 😉
2 reacties
Lies Ketz- Migchels
Je mag er zijn zoals je bent!!
Elk mens heeft zijn/ haar talenten mee gekregen!
Je naaste kleineren en vernederen is misschien populair…..daar waar waardéring en respect voor de ander zou moeten zijn.
Bas
Dankjewel voor je reactie!
Helemaal waar over het zijn wie je mag zijn.
Gelukkig zijn er mensen die nog wél respect hebben voor de ander en die soms kleine dingetjes zien.
Iedereen heeft het recht om zich volledig te ontpoppen. Zie het als vlinders.
Groetjes Bas