Een ochtend op de fiets
Een gewone dag waarin het werk weer staat te wachten. Heerlijk zonnetje en eenmaal op de fiets begint het genieten van de natuur. De auto ’s suizen voorbij als ik me op het fietspad pal naast de weg bevind en bij het bruggetje geniet ik van het prachtig stromend watertje. Althans, eventjes!
Gewoon doorfietsen, want tijd om te stoppen is er niet! Dan maar gewoon de weg vervolgen naar het werk. Nog zo ’n zeven kilometer te gaan… Het zonnetje zit volop me en meer mensen zie je op het fietspad, zou je denken… Nee dus! Er is altijd nog meer gemotoriseerd verkeer naast me dan fietsers op het fietspad.
Wel waren er meer hardlopers die hun ochtend bezweet waren begonnen om de kilo ’s eraf te krijgen of gewoon ‘omdat het goed is voor lichaam en geest’ Heerlijk! Afijn, ik fiets gewoon door en kom uiteindelijk in de stad. Jawel, Nog meer verkeer, én de fastfoodketen waarvan je elke ochtend de geur oppikt…
Dat kan verleidelijk zijn, maar ’s morgens heb ik me nog nooit aan die geur vastgegrepen en me laten meesleuren naar binnen die vreetschuur in. Gelukkig maar! Even verderop kom ik langs de bushaltes en de reclameborden beelden de ene keer fastfood uit voor een zeer aantrekkelijk bedrag, jawel die éne waar ik langs ben gefietst of er verschijnt een aanbieding om voordelig MB ’s op onze telefoon te verbruiken.
Ik kan dus vele calorieën rijker zijn, maar armer in de portemonnee. Met logisch nadenken weet je zelf wel wat goed voor je is, zou ik zeggen! Het is de wereld van de commercie, en we hebben het ook zéker wel nodig! Nog even lekker doorfietsen en er komen en gaan studenten. Voor hun start de dag op weg naar een hopelijk mooie toekomst. Koptelefoon op, smartphone in de hand of samen ‘ouwehoeren’ en stoer zijn!
Het mag, stoer zijn, maar wel met respect naar ieder. Geen pesterijen, geen discriminatie… Gewoon jezelf. Geen stom geouwehoer! Cool zijn noemen ze dat ook wel. Dichtbij dat kleine hartje zeg maar. Dan ben je gewoon de held! Of heldin, dat kan natuurlijk ook. Bij het station kom ik bij een soort van scheldmuur… Wat ik daar zie heeft niets met het voorbeeld te maken zoals net genoemd. Diverse etnische achtergronden schelden elkaar uit… De gunfactor is een absolute nul!
Weet je waar ik zin in heb? Om erop te zetten ‘iedereen is geliefd’ om de haat te breken in liefde. Positiviteit ervoor in de plaats te zetten. Maar, als oom agent me met een graffiti spuitbus ziet dan ben ik aan de beurt… Daarom denk ik alleen maar. Bijna op de bestemming. Brug over de Oude IJssel over en dan het laatste moment van de maatschappij buiten. Wachtend op de drukke oversteekplaats waar iedereen, letterlijk iedereen de route van zijn dag aflegt! En eindbestemming? Geen idee! Ook niet of het leuk is of niet…
