Snor
Als kind keek je er tegenaan. De man met de snor. Als hij een pak droeg was hij vast een directeur of een strenge meester. Je liet het wel uit je hoofd om kattenkwaad uit te halen! Deze mensen waren vaak ook wat breder, dat maakte het blik ook al wat spannender. Je bedacht samen een naam die vaak niet zo aardig was bedoeld… Als ie dát maar niet hoorde!
Schoolblijven tot in de avond of vroeger een schop onder je hol! Nou, dan was je echt wel wakker. Want je wist toch dat hij streng was? Uitproberen deden we allemaal. Meneer Snor deed nooit leuke dingen. Het was blokken, blokken en luisteren. En lette je even niet op? Dan sloeg meneer Snor wel een keer met zijn aanwijsstok op tafel.
Zijn stem klonk als een explosie en de hele dag klonk dat door je hoofd. Bah… Wat een nare man. Maar ja, hij was de directeur. Het aangezicht. Je slaagde voor school en je komt in een tijd waarin je in het nu belandt. De man met de snor is nu je baas… Jawel met het pak en diegene die gaat over vrijwel alles! Zonder hem ben je nergens… Het is zoals je het in veel films en striptekeningen tegenkomt. De grote baas tegenover het wat kleinere mannetje.
Typisch dat dit zovaak wordt uitgedrukt. Gelukkig leven we nu in een tijd waarin het wat soepeler is. Het belangrijkste: respect! Voor nu is de baard ook populair. Of anders gezegd ‘het baardje’. Je ziet er stoerder uit en het wordt geaccepteerd. Vroeger werden je ouders boos als je hem er niet af schoor. Misschien doen mensen het nu wel om strenger te lijken. Bij mij is het in geen geval oké. Een rode baard en snor? Dan zou ik een vreemde maar nieuwe versie van de Kerstman worden.
Vroeger heb ik één keer de snor laten staan en iedereen zei dat ik zeker tien jaar ouder leek. Ik was toen achtentwintig en wilde het eens proberen. Want ja, iedereen deed het! Gelijk stroomden de opmerkingen binnen en de volgende dag was alles weer gladjes! Ik met een streng uiterlijk? Nee, dat paste niet bij mij. En ik in het pak? Nou, alleen als het ècht moet! Ik hou niet van die strakke kleding om me heen. Zelf ben ik meer die hoodie-drager.
De strenge man met de snor… Gelukkig is het qua strengheid steeds meer geschiedenis aan het worden. En dat is maar goed ook! Of zien we dát juist terug in de mentaliteit?
