Het telraam

Weet je nog? En dan heb ik het over iedereen die in begin jaren negentig en daarvoor, ver daarvoor op school zaten? Je wachtte soms op elkaar bij de puntenslijper. Inderdaad, zo ’n ding waar je een potlood in deed en de punt weer sleep… Dat ware mooie tijden zal de één zeggen, maar de ander zal weer verlangen naar nu! De computer en de smartphone inclusief alles wat daarbij komt kijken. Yeah Internet! Nee, in de jaren tachtig van de puntenslijper en het telraam was dat er nog niet…

De enige computer was jezelf! Hoofdrekenen en gewoon nadenken over dingen… Hoezo AI?! Hoezo zoekmachine? Nee, we speelden met klossen en hoepels! De computer was er wel, maar voor de rijkere mensen, de dokter, tandarts en verder iedereen in het bedrijfsleven. En wat voor ding? Monochrome beeldscherm met letters, cijfers, leestekens en lijntjes… En, dat was wat! Het enige met een display wat wij hadden was een rekenmachine en die werd alleen gebruikt bij rekenen. Alleen als het mocht van de meester of juf, en weet je hoevaak het mocht? Niet vaak…

Soms verlang ik nog even naar toen. Waar we niet zoveel worden geprikkeld met al die schermen. We nog socialer met elkaar omgingen. Ookal was ik kind, toch heb ik bewust meegemaakt dat we nog veel, maar dan ook veel meer naar elkaar omkeken. Facebook? X of Insta? Ga weg! Nooit van gehoord. Wel van het kijk en luistergeld, want televisie en radio was nog een luxe! Iedere Nederlander betaalde een soort belasting voor de uitzendingen en het was inhoudelijk nog beter ook! Daarbij komt, het was alleen ’s avonds. ’s Nachts had je sneeuw en overdags had je testbeeld! Ofwel, je was aan het werk, bij de buren omdat dat in de meeste gevallen je vrienden waren, naar vrienden of met de overige honderden sociale activiteiten bezig.

Eén erbij één is twee, drie erbij vier is… Jawel, zeven kraaltjes naast elkaar op het telraam! Zo leerde ik rekenen, met nog velen meer! En de computer? Toen die in de klas kwam trok die mijn interesse al. Hij heeft me het beeldscherm ingetrokken en sinds dien leeft de computer met me mee- of ik met hem! Goed, en nu terug naar deze tijd waar het telraam een museumstuk is en deze weleens naast de puntenslijper zou kunnen staan…

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *