Die koffie is niet te drinken!
Al wachtend bij de koffieautomaat komt daar mijn kopje, of anders gezegd, bekertje koffie. Heerlijk ziet dat er uit zeg! Zo ’n heerlijke bak om van te ontspannen zou je denken. Ik pak het bekertje en begin te drinken… Bah! Wat is dat vies… Het is net slootwater en ook met een zakje suiker erbij in is het gewoon niet te drinken. Wat is dat toch deze ochtend? Het ruikt verrukkelijk. Echt zo ’n geur dat je aan één bekertje niet genoeg hebt. Nouja, misschien een andere soort koffie… Er zitten immers meerdere koffiesoorten in die automaat. Ik druk op het volgende programma nadat ik het vorig heb weggespoeld en na een paar tellen staat daar, voor mij gepresenteerd in de automaat, een ander heerlijk uitziend bekertje koffie. Wauw! Met dat witte toppinglaagje erbij… Dát moet helemaal goed komen!
Ik haal het bekertje voor mijn mond en het eerste van de inhoud komt tot mijn smaakpapillen. Het is net of ze op hol slaan… Wederom niet te drinken dat spul! Nu ben ik echt verbaasd… Het ruikt zó lekker maar toch krijg ik het bijna niet door mijn strot. Goed, eentje dan nog. Een andere, voor mij derde soort koffie. Ik gooi de restant in de wasbak en probeer die andere. De koffieautomaat pruttelt en even later staat er weer een bekertje voor me klaar. Ik ruik en mijn neus slaat op hol van de zéér prettige geur. Heerlijk! Opnieuw neem ik het bekertje tot me en ik zou het bijna uitspugen. Bah! Nu houd ik ermee op. Ik heb nu drie smaken gehad en het komt gewoon mijn ‘strot’ niet door… Hoe verleidelijk het ook is qua geur en hoe het eruit ziet, hoe goor is het om op te drinken.
Ik lijk wel de enige deze ochtend. Iedereen tapt en drinkt het maar al te graag op. Maar ik? Ik zou het er zelfs met een rietje niet doorheen krijgen… Na drie keer koffie in de wasbak te hebben gegooid stop ik maar met het verspillen van de koffie en mijn tijd. Anderen zijn me ondertussen al weer voor en ik loop wel verder. Vroeger, héél lang geleden heb ik eens een kopje koffie van Oma geproefd en toen vond ik het al niet lekker… Nu, vele jaren later, nu ik al een tijdje volwassen ben is er niets veranderd… Wat is er mis? Zou je denken… Nou, helemaal niets! Nét zoals dat andere kleine groepje mensen op de wereld houd ik gewoon niet van koffie en ben ik meer een theeleut! Bijna alle theesmaken lust ik en in gezelschap is het nog lekkerder en gezelliger dan alleen. Het is nét koffie!
