Spelende kinderen!
Zie je dat bord daar? Er wordt gewaarschuwd voor spelende kinderen. Samen knikkeren, tikkertje en verstoppertje en als de bal er aan te pas komt is het écht oppassen geblazen! De hele ochtend, middag of avond hebben ze plezier en staat pa of ma met een lekkere pannenkoek, bak patat of spekjes voor ze klaar om ze te verwennen. Wát een tijd was dat! Ik als jaren tachtig kind weet er nog alles van! Tegenwoordig zitten ze bijna allemaal klem aan hun telefoon of tablet en vrijheid? Dat hebben ze toch virtueel? Dat is hun wereld waar alles beter en hun fantasie tot leven kan komen! Dat denken ze…
Zon, blauwe lucht maar ook eens een flinke plensbui op hun koppie maakt ze levendig. Ze kunnen meer aan en zeuren niet als het een paar druppeltjes regent en de beeldschermen weer worden opgestart. Ze gaan met brandende ogen naar bed en er kan nog net ‘welterusten’ vanaf… Al die spelletjes, al dat ‘virtuele gedoe’ en gewoon een beetje hoofdrekenen? ‘Hoe moet dat?!’ Ze kennen het haast niet meer! Bas, je moet mee met de tijd! Zal men tegen me kunnen zeggen, en dat is natuurlijk ook zo. Maar de wereld is niet alleen binnen en ook niet alleen maar achter schermen. Weet je hoe lekker de natuur is en in het eggie bij mensen te zijn?
Het is een verslaving, en dan heb ik het niet eens over social media gehad. En het bijzondere hieraan is dat ik zelf ook de telefoon aan me heb hangen want ik kijk meermaals per dag op Facebook. Tjah, en ik spreek namens miljarden mensen om me heen! ‘Effe nog op Facebook kijken’ en vervolgens ben ik een halfuur verder… Facebook boycotten? Misschien, maar ik moet toch naast het mondelinge mijn schrijven toch op een andere manier promoten? Ik heb er weleens over zitten nadenken, maar je mist wel weer een heleboel! Plus, ik kan een beetje moeilijk als boodschapper met een megafoon rondlopen en mijn artikelen opdreunen! Zal wel leuk zijn trouwens, maar jah! Hier een gedicht:
‘arm kind, je weet niet anders
je bent zo opgegroeid
net zoals vele anderen
leefde je maar twintig jaar terug
met vriendinnetjes en vriendjes op je rug
spelen in de weide en elkaar nat maken
ver schoppen met de bal
of gewoon gezellig kletsen
een keer ruzie op het schoolplein
niet stiekem via het internet
gewoon uitvechten
en daarna weer goedmaken
samen door weer en wind
lachend en na de tijd warme melk
daar word je sterk van
en geen zeurkous
de wereld verkennen
vogeltjes horen
bijtjes en libellen bekijken
honden aaien en knuffelen
uitrazen na school
na je huiswerk
vrienden maken in het echt
en een gezonde toekomst
ik heb lekker gespeeld
gekletst en gerend
geen moeheid van schermen
geen te kleine wereld depressie‘
