Zomertijd

‘Het is weer zomertijd, wat een strijd. De klok ging een uur naar voren, daardoor ging het ons een uur door de neus boren. Wakker worden met een kater, maar niet door die dronkenheidsflater’

Acht uur is opeens negen uur. Al de wijzer naar voren schuivend is daar het besef… Over een uur begint de kerk en het ontbijt is nog niet eens klaar. Waarom is dat toch die zomertijd, net zoals die wintertijd? Moeten we er gewoon niet vanaf?

Besparen op de energie, dat hoor ik erover in de wandelgangen, maar ach… Die rekening blijft duur! En als het niet de energie is dan wel de boodschappen. Het lijken de jaren zeventig wel! Of waren het de jaren zestig of tachtig?

Ik weet het niet, want ik bestond nog niet… Geboren in 84 weet ik niet anders dan dat dit elk jaar twee keer gebeurt. Gewoon de klok naar voren of naar achteren zetten. De wijzers dan… Trouwens, alle digitale apparaten doen het vanzelf!

Nu is het ’s avonds langer licht. Dat is wel fijn! Langzaamaan gaan we richting de zomer, maar laten we de prachtige lente niet vergeten! De fluitende, zingende vogeltjes, bloemen die bloeien en lammetjes die geboren worden… Mooie tijd toch?

Het wordt weer anders… Nu het weer nog! Vandaag geen enkel moment zon gezien, bijna alleen maar regen! Wie weet een zegen? We zien het wel. Dat kan namelijk alleen maar vruchtbaarheid betekenen! Kleur en geur kom maar op!

Oei, de oplettende lezer zal me attenderen op twee zinnen achter elkaar met uitroepteken… Aiii, eigenlijk kan dat ook niet, maar het gaat om de lente die komt! Uitzonderingetje op zijn plaats dus… Koning Winter neemt voorlopig weer afscheid, nu is het de battle tussen keizer herfst en kroonprins lente.

De zomertijd, wat moet ik er verder nog over zeggen… Zal het een beetje een goed medicijn zijn voor de winterdip? We gaan het dit jaar weer beleven? Waar naartoe we weer kunnen streven! De belofte is er weer als ik de knopjes overal zie. Na dood is er weer leven!