Met het hoofd naar beneden

met het hoofd naar beneden
wordt al het goede vermeden
uitzichtloos zucht hij eens diep
hoe kon het dat alles zo liep

woedend smeet hij de deur dicht
een knal haalde het raam uit zicht
scherven liggen overal
toen viel hij in het dal

lang hebben ze niet meer gepraat
dat is de reden dat hij hier zo staat
bitter blijft hij bij zijn standpunt
want zij is schuldig bij deze stunt

genieten kan hij niet meer
woede en verdriet maken de sfeer
ergens wil hij het terugdraaien
maar in verwijt blijft hij graaien

koortsig piekert hij zich suf
dat maakt hem ook zo duf
dit leven wil hij niet
dat is wat ieder ziet

maar op een dag
komt tóch een lach
het licht komt in zijn hart
misschien toch een nieuwe start

op zijn dieptepunt
deed hij voor zijn doen een stunt
hij vouwde zijn handen
toen begon bevrijding in zijn hart te landen

vanaf dat moment
is er niemand meer die hem zo kent
hij haast zich naar haar
voor hopelijk een mooi gebaar

duizend keer sorry is wat hij spreekt
hij is bang dat ze hem nu volledig toepreekt
maar het loopt anders dan gedacht
want wat is ze toch een pracht

ze slaan haar armen om hem heen
vanaf dat moment is hij niet meer alleen
een kus en ik hou van je komt erbij
kom maar bij mij