Het paradijs…

het paradijs
ooit was het zo mooi
maar door sommigen hun geklooi…

de lucht wordt minder blauw
strepen bepalen het uitzicht
dat bepaalt de stemming van dit gedicht

gassen komen over ons heen
de oorzaak vliegt en rijdt
maar ook varen bepaalt de strijd

het kan anders
maar dat kunnen de machtigen niet aan
daarom moeten alle goede plannen gaan

onze aarde
maar ook die van hun
het lontje is ook zo dun

het kan niet
op geen enkele manier
want dan worden ze hysterisch als een stier

daarom
moeten we maar zien
hoe de wereld eruit ziet over een jaar of tien

wij
kunnen doen wat wel mogelijk is
dan is eigen gedachte tenminste fris

prachtige wereld
creatie van een groot schepper
die ons vrijheid geeft om erop te leven!

te springen, juichen en te dansen
verliefd te worden, trouwen en groeien
ergens een aandeel in te zijn

waar ons avontuur beleefd wordt
we zijn door wat ons is overkomen
levend bloed door onze aderen stromen…