Het strand

Beste lezer, vandaag zijn we heerlijk uitgewaaid aan het strand in Hoek van Holland en met een iets verbrand koppie hebben we onze fietstocht voortgezet. Als ik mijn ogen sluit zie ik nog steeds het strand en hoor ik de golven nog lang aanspoelen… Ook dacht ik aan een gedicht en dat kun je hieronder lezen 😉

de frisse wind die heerst
zout dat lippen bedekt
verhalen en emoties
spelen elke dag een rol

een zonnetje van vreugde
de maan van mysterie
een woeste storm of ijzige koude
maakt elk moment uniek

eb en vloed
goed of fout
lief of stout
het leven houdt nooit op

toch speelt leven en dood
een belangrijke rol
ja van trouw
een traan van rouw

de zee slaat door
golf na golf
schelp na schelp
maar ook gevonden voorwerpen

meeuwen vliegen en fluiten
pikken soms van mensen
maar toch
waarderen ze hun aanwezigheid

dit is een lang gedicht
maar het strand
kent geen einde
het heeft veel levens overleefd

een creatie
van de schepper
die alles gemaakt heeft
en het uit zichzelf nooit zal afbreken