
Zoemmm de wesp…
We komen met z ’n allen. Zoemmm zoemmm zoemmm! We zien in de verte al het lekkers al komen en nog beter… Wie niet weg is is geprikt! We komen met een extra grote groep omdat het weer al zo lekker is dus met miljarden zijn we sterker dan ooit! We splitsen ons altijd op en in groepjes van twee tot vijf vreten we ons vol. Zoetigheden drinken we tussendoor en als we eenmaal vol zijn nemen we even pauze om weer op evenwicht te komen.
We blijven vaak niet zo lang als je het over een jaar telt. Meestal twee maanden, maar vanwege het mooie weer nu drie, misschien wel vier maanden! Met ons oranje met zwart gestreepte huidje laten we zien dat we gevaarlijk zijn. We weten dit zelf donders goed maar we zijn nu eenmaal verslaafd aan eten en zoetigheden! Wie niet wieberen wil moet maar voelen! Dát is ons motto… De één jaagt ons weg, de ander staat op en gaat rare dansjes maken die wij wel leuk vinden.
We doen graag mee hoor! Vooral die dans met die handen wapperend om mensen heen zijn we wel dol op… We zijn nu eenmaal zo geschapen. Altijd in de aanval! Geen nood, we komen niet aan de portemonnee… Zo zijn we niet! We hebben geen geld nodig om aan eten en drinken te komen en we nemen genoegen met de klappen die we van mensen krijgen. We steken tóch wel terug! Tenminste dat proberen we… We weten dat mensen ons haten, wij hun niet!
We zijn mensen erg dankbaar voor al het lekkers waarin we ons verwend voelen. Zeg maar zoals jullie dat met Sinterklaas voelen… Wij wespen hebben ook een zwakke kant. Ons trauma is de vliegenmepper waar we allemaal al eens een klap van hebben gehad. Velen van onze familie kunnen het niet meer navertellen. Het is ook wel onze eigen schuld, maar we kunnen er helaas niets aan doen… Het zit waarschijnlijk in ons bloed of het ongezonde verstand gaat voor het gezonde!

