Schoolkamp
Wat een ervaring! Het vroegere schoolkamp. In groep zeven en acht heb ik ze gehad (en de daarop volgende jaren ook enkele). Zwemmen, voetballen, buskruit spel, dropping en het douanespel waarbij je in het pikkedonker in het bos en een stukje heide moet proberen naar de overkant te komen zonder te worden gepakt door de douane. Super spannend natuurlijk en toen ‘de oude man’. Er werd over gefantaseerd, maar die oude man ging laat in de avond snel over in angst…
We verbleven in het bos in drie blokhutten vlakbij Apeldoorn. Een spoorlijntje liep in de verte erachter langs. Enkelen dachten een eng persoon te zien die ons zou bespioneren. Eigenlijk waren diegenen die altijd het meest stoer waren nu de grootste angsthazen! De leraren kwamen af en toe langs en zij zeiden dat er niets aan de hand was. Toch bleven jongens verdachte dingen zien buiten. Er zou iemand langs de hutten lopen, maar ook lichtgeflikker en vreemde geluiden. Ik was toen een basisschoolkind en een beetje zenuwachtig maar niet écht bang!
Iedereen zat elkaar lekker op te fokken en de éne na de andere besloeg zich van angst. Toen werd er écht iets waargenomen, zeg maar het hoogtepunt van de ‘enge waarnemingen’… Af en toe keek ik ook achter me door het raam maar het enige dat ik zag waren in de verte knipperende overweglichten. Weet je nog? Die witte knipperlichten die er vroeger waren bij onbewaakte spoorwegovergangen. Ik heb geen gekke geluiden gehoord en al helemaal geen verdere ‘verschijningen’ maar die stoere jochies tegenover wel. Wat mankeerde hen toch?! Overdags stoere bink maar ’s nachts een angsthaas! Krijg je van die horrorfilms op jonge leeftijd!
Die ene nacht is me altijd bijgebleven, waarom weet ik ook niet. Het was wel het leukste schoolkamp. Dit was nog in de periodes dat ik nog niet zo erg werd gepest en waar ik veel goede vriendjes en vriendinnetjes had. We gingen met de fiets vanuit Doetinchem waar ik op school zat naar het bosgebied bij Apeldoorn. Inderdaad, met de fiets! Dat was al een genot en eenmaal daar begon het inruimen en was de week begonnen. Je leert op een schoolkamp de leraren maar zeker ook klasgenoten beter kennen, maar natuurlijk waren er soms ook ruzies onder sommigen. Daar moest de leraar snel bijgehaald worden want anders sloegen ze elkaar de koppen in.
Het mysterie over die éne nacht is eigenlijk nooit opgelost. Waarschijnlijk maakte iedereen zich bang om knipperlichten bij de spoorwegovergang. Dat scheen natuurlijk wat door het bos. Of was het toch een geest of een ronddwalend monster in dat bos? Tijdens corvee kon daarover nagedacht worden maar het bleven hoogstens ‘geruchten’… Stond er toch een donkere verschijning voor het raam waar ik onder sliep? Besloegen ze zich daarom van angst? Eén of ander groot iets of iemand zou best kunnen bestaan! De kampweek werd afgesloten met de bekende ‘pyjamaparty’ waarbij we een avond gingen dansen, nouja gingen housen op de dance en eurodance muziek wat toen ‘hot’ was.
Ik meende toen ik even naar het toilet ging ook iets of iemand anders te hebben gezien. Dat of diegene hield ook van dansen ondanks ik niet goed kon zien wie of wat het was… Het bleef op veilige afstand. Het enige wat ik kon zien was dat het overal haar had en grote tanden. Nee, het was niet Holle Bolle Gijs, dit leek iets groter te zijn dan een volwassen mens… Het lachte nog eventjes naar me en dat voelde als betrouwbaar! De avond liep muzikaal door en ik kon heel even swingen met dat meisje uit groep 7 die ik toen erg leuk vond… Ondanks dat dat nooit iets is geworden 😊