Om 16 uur naar bed!

Piet en Wim hebben een mooie schooldag gehad. Het is ’s zomers warm met 25 graden en na een leuke sportdag rijden ze in de schoolbus naar huis. Ze hebben zin in de avond, want dan gaan ze met hun vriendinnetjes spelen. Wim is stiekem wel een beetje verliefd op Linda en Piet mag Lieneke wel erg graag. Eenmaal thuis gekomen gooien ze de tassen neer en nemen een beker ranja. Er is ijs in de diepvries en dat wordt zeer graag benut. Dan komt Wim erbij. Als oudere broer vindt hij dat hij zomaar mag voorkruipen terwijl Piet rustig in de vriezer aan het graaien is…

‘laat me erbij!’ klinkt met stemverheffing als Wim hem wegduwt van de vriezer. Dan wordt Piet kwaad, want dit was niet de eerste keer in een week tijd! Hij slaat Wim op zijn smoel en dan komt moeder aangerend en Piet krijgt een klap voor zijn kont… Zó! En nu naar boven!!! Piet probeert wat te zeggen maar hij wordt naar boven gebonjourd. Wim gaat vrijuit en zijn moeder vraagt of het gaat. Piet zit op zijn kamer. Hij hoort hoe Wim het verhaal omdraait en hij komt voor zichzelf op. Vanaf de overloop schreeuwt hij dat het niet waar is maar dan komt een kwade moeder boven…

‘Jij moet écht oppassen jongetje!’ schreeuwt ze naar hem. Maar… zegt Piet. Hij wordt onderbroken en zijn moeder zegt dat hij voor straf de rest van de dag boven blijft. Dan begint Piet te huilen. ‘Dit is niet eerlijk!’ en hij rent naar zijn kamer waar hij niet meer vanaf mag komen. Moeders slaat zijn deur dicht en daar zit Piet… Helemaal alleen terwijl het buiten zo ’n mooi weer is en iedereen lekker buiten speelt. Wim eet zijn ijsje op en gaat naar boven om zijn nieuwe horloge te pakken. Daarmee wil hij de blits maken naar zijn buurmeisje. Hij loopt langs Piet ’s kamer en grinnikt…

‘Rot op!’ zegt Piet en dan komt opnieuw een boze moeder naar boven en zegt ‘wát zei jij daar?!’ Wim grinnikte, zegt Piet maar opnieuw krijgt Wim gelijk. Hij heeft het niet gedaan… De boze moeder zegt dat Piet zijn pyjama aan moet trekken want hij komt niet meer beneden! Moeders loopt naar beneden met Wim en even later is het stil. Heel stil… Zit Piet daar nu helemaal alleen in huis? Hij huilt en een half uur later wordt hij rustig. Hij voelt zich gebroken en door zijn eigen moeder niet meer begrepen. Wim hoort boven te zitten maar nee hoor… Hij zit op zijn kamertje omdat hij eindelijk een keer écht boos werd!

Het is half zes en Piet zit al anderhalf uur boven. Zijn vader komt thuis van het werk en Wim en moeders verwelkomen hem. ‘Waar is Piet?’ vraagt vader maar dan zegt moeder ‘die komt niet meer beneden!’ Ze vertelt wat hij ‘volgens Wim’ heeft gedaan. Het blijft stil op Piet ’s kamertje. Niemand die naar hem toe komt, zélfs zijn vader niet. Blijkbaar gelooft hij ook wat ze zeggen. Hij hoort iedereen even later ‘eetsmakelijk’ zeggen en dan, tien minuten later komt moeders naar boven en wordt Piets’ eten op een tafeltje gezet. Ze kijkt hem streng aan maar zegt niets. Vervolgens loopt ze weer naar beneden…

Piet begint maar wat te prikken met zijn vork maar veel trek heeft hij niet. Dan laat hij zijn bordje staan en zit daar maar de rest van zijn avond op zijn bedje. Zelfs zijn bord lijkt niet opgehaald te worden. Om zeven uur komt vader boven om zich te douchen. Hij loopt naar Piet en vraagt waarom hij zijn broer heeft geslagen. Piet antwoordt dat hij voordrong en hem aan de kant duwde maar ook zijn vader gelooft het niet. ‘Jij blijft hier vanavond zitten!’ zegt hij en vanaf dat moment heeft hij alle drie de gezinsleden tegen zich… Na het douchen neemt zijn vader het bordje van Piet mee en gaat naar beneden. ‘Ohja, voor straf krijg je geen toetje!’ zegt hij na op de trap.

Om half acht bellen Linda en Lieneke aan en Wim doet open. Hij gaat met Linda mee en Lieneke blijft aan de deur staan. ‘Waar is Piet?’ vraagt ze een beetje beteuterd en moeders zegt dat hij straf heeft. Wat heeft hij gedaan dan?! vraagt Lieneke en dan wordt vertelt dat ‘hij zijn broer heeft geslagen’. Piet hoort wat er wordt gezegd en hij zegt hardop dat dat niet waar is… Lieneke loopt weer weg en sluit zich aan bij Wim en Linda. Ondertussen is het bijna negen uur en Piet ziet langzaam de zon ondergaan. Wim komt thuis en gaat zich douchen. Piet gaat maar liggen, want na verschillende boeken te hebben gelezen houdt hij het wel voor gezien. Maar dan komen beide ouders op zijn kamer en gaan met hem praten…

‘Waarom heb jij je broer geslagen?’ Huilend antwoordt Piet dat dat een uitbarsting was omdat hij altijd hardhandig aan de kant geduwd wordt. ‘Je hebt hem een blauw ook geslagen!’ zegt zijn vader en dan schrikt Piet… Hij zegt verder niets terwijl zijn ouders hem welterusten zeggen. De volgende dag gaan de wekkers af en iedereen staat op. Ook Piet. Zijn ouders zeggen ‘goedemorgen’ en geven hem een knuffel. ‘Is alles nu weer goed?’ vraagt Piets’ moeder en hij zegt ‘met mij wel hoor’. Dan gaat iedereen ontbijten en gek genoeg blijft Wim boven. Hij is nog wat aan het voorbereiden voor zijn spreekbeurt. Het is tijd voor school en vader gaat naar het werk. Wim haast zich naar beneden en terwijl voor de rest iedereen al buiten is komt hij buiten.

Piet kijkt hem aan en inderdaad, het oog is flink blauw. Daarmee zal hij op school wel gepest worden maar ach… Hoevaak is Piet al wel niet voor schut gezet? ‘Zie je nu wat je hebt gedaan?!’ zegt Wim met stemverheffing en Piet zegt ‘jazeker!’. Moeders eist dat Piet zijn excuses aanbiedt maar hij maakt een andere opmerking dan verwacht naar zijn broer… ‘Bullseye!’ Dan, op het moment dat zijn moeder hem wil bestraffen pakt hij zijn fiets en haast zich naar school. Eerder aangekomen op school beseft Piet dat het vanavond ouderavond is en dan zal er voor Wim wat zwaaien… Piet overal de schuld van geven, stiekem kinderen pesten en niet zijn best doen. Dat zal Wim vanavond en de dagen erop duur komen te staan…

Wim en Piet zitten ’s avonds beiden met hun tablet op schoot en de klok slaat acht uur. Wim kijkt opzij en ziet zijn ouders rood van woede binnenkomen van achter het huis. Dan, als beide ouders binnen zijn krijgt Wim het enorm te verduren… Het huis is te klein en nu is hij diegene die naar boven moet voor straf! Piet krijgt van zijn moeder een knuffel en ze zegt sorry. ‘Kun je het me alsjeblieft vergeven?!’ vraagt ze en Piet antwoordt met ja… ‘Ik wist dit niet’, zegt moeders en ze geeft Piet een aai over zijn hoofd. Boven op Wim ’s kamer klinkt een behoorlijk boze vader. Daar wordt een deur dichtgesmeten en vader komt beneden. Ook hij biedt met een knuffel zijn excuses aan. Wim heeft huisarrest gekregen.

Elke dag na school mag hij niet buitenspelen en moet hij op zijn kamer huiswerk maken. Ook is zijn tablet in beslag genomen en mag hij niet bellen. Nu is het vaderlief die tegen Linda aan de deur zegt dat Wim straf heeft…