Cursus schrijven

Beste lezer, zoals ik eerder weleens heb laten doorschijnen ben ik al een tijdje bezig met cursussen. De eerste, de cursus schrijven heb ik al een tijdje geleden afgerond en de tweede, blogs en columns schrijven die ik nu volg is bijna af. Een aantal opdrachten moeten nog ingeleverd worden en dan ben ik met deze twee cursussen klaar. Ik merk dat iedereen het weer op zijn- of haar eigen manier doet dat blogs en columns schrijven en wat dacht je van het schrijven in het algemeen? De één schrijft korte blogberichten, de ander langere en weer de ander schrijft hele lange artikelen waarvan ik er weleens een kan zijn af en toe! Het belangrijkst is de kern van het artikel. Je moet goed beschrijven waar het precies over gaat…

Wel leuk en leerzaam, jezelf ‘bijschaven’ op schrijversgebied, maar ik denk dat je het voor velen nooit perfect genoeg kunt doen. Iedereen vindt er wat van! Het belangrijkste is dat je de ‘standaard’ aardig goed op orde hebt en je vooral je eigen inbreng naast de ‘standaard’ aanhoudt. Sinds 2016 schrijf ik al en in 2018 ben ik serieus begonnen met verhalen. Dat was wel vreemd in het begin. Een rijke fantasie had ik altijd al en nu zet ik dat op het internet… Iedereen kan het lezen! Met mijn eerdere ervaring met pesten, ook het gepest worden op internet was dit voor mij wel even spannend. Sommigen zeiden ‘doe het nu niet!’ maar ik moet toch een keer uit die cocon komen?

Mijn verhaal ‘van de kaart geveegd’ wat je hier kunt lezen gaat over mijn verleden met pesten en de daardoor ontstane epilepsie. Dat was voor mij helemaal een spannende zet om dat stuk over een deel van mijn jeugd maar ook deels mijn volwassen leven te publiceren. Ik dacht bij mezelf ‘iedereen mag het weten wat ze me hebben aangedaan en wat pesten met een mens kan doen, dus niet piekeren, plaatsen dat ding!’ Is het geen wraak aan je pesters? Zou je misschien denken, nee, dat is gedrag van een geïrriteerd kind van negen! Het is een waarschuwing, zelfs een ernstige waarschuwing om te laten zien wat pesten met mensen kan doen. Het is niet alleen de psychische schade maar als het doorgaat ontkom je niet aan de lichamelijke schade / problemen die ontstaat doordat je psychisch helemaal aan de grond zit!

Een gewaarschuwd mens telt voor twee, of zoiets? Dat is waar, maar het was mijn uitlaatpijp en ik had sterk het gevoel dat ik hier wat mee moest doen en dan moet je het niet wegstoppen! Je eigen verhaal schrijven was stap één en een boek hierover uitbrengen? Wie weet… Voorlopig blijf ik lekker online doorschrijven met wat je van me bent gewend en ga ik nog wat opleidingen volgen. Trouwens, het is goed te doen naast je werk. Het zijn allemaal thuisopleidingen! In de toekomst wil ik meer boeken gaan schrijven maar met een druk leventje daarnaast gaat dat gewoon langer duren. Je moet behoorlijk geïnspireerd raken om in plaats van een verhaal van vier kantjes ineens een stuk of ‘tweehonderd’ pagina ‘s (of meer) te kunnen voltypen. Een idee heb ik in elk geval al wel, dus ik ben al erg op weg om te beginnen aan mijn eerste manuscript.

Met wat basisbegrippen van de opleidingen en veel van mezelf werk ik aan de ‘schrijversweg!’ 😉