Vluchten
We moeten het huis uit! Het luchtalarm gaat en de explosies klinken al in de verte… Raap alle spullen die belangrijk zijn bij elkaar en ren zo snel je kunt! Iedereen heeft dezelfde boodschap begrepen en verlaat misschien voor altijd het huis. De rook is in de verte te zien en de explosies komen dichterbij. Kijk niet achterom, kijk vooruit en pas op dat je niet valt! Ons ouderlijk huis, je huis waar je met je grote liefde hebt meegeholpen het op te bouwen of die flat met die gezellige buren, het is niet meer veilig en de dood ligt op de loer als je teruggaat. De oorlog is weer een stukje verder en de mensheid vlucht of vecht terug! De dappere strijders, jongeren, misschien ook ouderen willen ze een poepie laten ruiken maar het grootste deel zal nooit meer wakker worden…
De staats TV zendt het nieuws uit van de getroffen stad en alle vluchtelingen zien de lichamen verstrooid op de straten liggen… Arme strijders, wát een pijnlijke dood zijn ze gestorven. Verdriet overheerst, later komt er ook woede bij! Je zal het maar meemaken dat je je partner of zoons en dochters op de beelden levenloos ziet liggen… De hele wereld ziet de beelden, de hele wereld schrikt en laat een traan… Klote-oorlog! Waarom doen omliggende landen niets? Waarom laten ze het gewoon gebeuren? Alles vanwege een contract en dat is bindend! Ten koste van al die onschuldige mensen… Wapens is wat ze mogen sturen, maar voor ons is dat niet voldoende! Wij zijn ondergedoken op een plek elders maar wanneer moeten we weer vluchten?
Binnen een uur, een dag of twee dagen? Dit is wat veel Oekraïense mensen denken en uitspreken… De machteloosheid! Het verlies maar ook de opkomende woede… Bitterheid komt nog nét zoals haat! Als we deze oorlog overleven dan begint de langste procedure pas écht! Hoe komen we over dit verlies heen? En wanneer zijn we psychisch weer stabiel en kunnen we ons leven weer oppakken? Waarschijnlijk nemen we onze problemen mee ons graf in! Onze tasjes en koffers staan verspreid in de ruimte. We houden het in de gaten want het luchtalarm kan zo maar weer afgaan! Slapen doen we niet, want angst houdt ons wel wakker! Zo ‘n 2200 kilometer verderop staan ze ook stil bij een oorlog. Want daar is iedereen op 4 mei om acht uur 2 minuten stil en wordt er op 5 mei een bevrijdingsfeest gevierd…
Nederland viert een vrijheid van bijna driekwart eeuw. Ookal staat iedereen wél stil bij Oekraïne. Wij hoeven niet bang te zijn voor bommen, wij kunnen naar een feest ergens in het land! Het gezin 2200 kilometer verderop ziet de zon terwijl ze in angst en verdriet leven. En wij? Wij drinken er nog eentje op! Op Nederland…
