Er vallen tranen…
Tranen vallen de ruimte in, de mensheid ruziet en uit haat naar elkaar! Hij moet dood, zij moet dood en waarom? Het gaat alleen maar om macht! Genoeg is niet genoeg, tevredenheid is geen échte tevredenheid meer. Vluchtelingen vluchten wereldwijd door iemand anders ‘s strijd en alle landen lopen vol! Wat moeten die asielzoekers hier? Dat is bij sommigen, helaas velen onder ons de reactie. Laat ze toch naar Duitsland gaan want dat land is groter… Of erger nog, laat ze het dáár uitzoeken! Respect is er niet meer, het gaat om mij… Ikke, ikke, ikke!
“Het gaat alleen maar om macht! Genoeg is niet genoeg”
Economie, hoe staat het daarmee? Alles wordt maar duurder! Het lijkt of elke dag de prijskaartjes in de supermarkt worden bijgewerkt en bij de kassa krijgt men de hartverzakking… Rode pijltjes in de aandelenwereld en de energierekening wordt haast onbetaalbaar! Niet te vergeten de brandstofprijzen om van A naar B te kunnen reizen… Het zijn de graaiers en oorlogvoerders, het zijn de mensen die het doen! Niet jij en ik, maar de ontevredene die ergens iets tekort komt ondanks een gymzaal vol geld! We komen steeds minder samen, het is besmettelijk (geweest) en die schermen zijn toch véél makkelijker?!
“Het zijn de graaiers en oorlogvoerders, het zijn de mensen die het doen!”
Tjah, wat voor positief nieuws is er te vinden? Ik kan natuurlijk vertellen dat ik heerlijke kaas op de markt heb gekocht en dat ik een absolute kaasliefhebber ben, maar als ik rondom kijk door de wereld… Wát voor positiefs kan ik vertellen? Corona, alhoewel er momenteel steeds minder besmettingen zijn. Rusland vs Oekraïne, waarin leed alsmaar toeneemt en we nu Corona achter de rug lijkt te zijn we automatisch in een ander drama beland, namelijk oorlog en alle voor ons financiële gevolgen hiervan! Corona en de oorlog… Kan onze portemonnee dat écht aan?! Dát wat normaal is kan maar zo ‘minder normaal’ worden!
“Corona en de oorlog… Kan onze portemonnee dat écht aan?!
Spanning onder de mensen, spanning op de werksfeer en spanning in de politiek… Het is overal voelbaar en wanneer houdt het een keer op? Houdt het überhaupt op? Is dit niet slechts een klein beetje van wat we op onze boterham gaan krijgen? Pfff… Als ik dit zo schrijf merk ik dat ik heel negatief ga denken! Mijn hart gaat zenuwachtig aanvoelen en als ik naar buiten kijk voel ik me getroost. De lente, het mooie weer en de vogeltjes die al die jaren gewoon vredig doorgaan… Heel bescheiden, vol van genot fladderen ze rond en is het spelletje apenkooi nog steeds niet afgelopen! Voor hen lijkt de wereld niet in te storten…
“De lente, het mooie weer en de vogeltjes die al die jaren gewoon vredig doorgaan…”
En nu? Droog ik de tranen en kijk ik vooruit! Ondanks een nare tijd die er komt is het een kwestie van je weg zoeken in de puinhoop die er komen gaat. Of er al is… Wij moeten het doen, wij als mensen! Wij kunnen het verschil maken en laten zien dat we het wél kunnen! Een beetje van jezelf, veel van ons samen en onze lieve HEER!
“Wij moeten het doen!”