De mopperkont
De mopperkont, hij maakt het altijd weer heel bont
Hij kijkt boos en daarom zeggen velen pluk een roos
Niet gelukkig zijn of stiekem uitschreeuwen van de pijn
Wat het ook is, het is in zijn leven flink mis
Alles negatief zien, daarin verdient hij een dikke tien
Op zijn mond geen lach, terwijl het wel gewoon mag
Is hij alleen of iemand verloren, hij mag er bij horen
Welkom is wat hij is maar toch zit hij vast in zijn gemis
De wereld is koud voor hem, zo klinkt ook zijn stem
Zeurkous of chagrijn, de ander spreekt absoluut niet rein
Een hand uitreiken stopt het mopperen en zeiken
Iedereen kan ontdooien en ophouden met klooien
Hij of zij heeft liefde nodig en dat maakt drama overbodig
In een plas water springen, dat is net zo leuk als zingen
Het maakt allemaal niet uit, want dát is vreugdegeluid
Tijd voor een ommekeer, mooie mevrouw of knappe heer!