Wouter en de zoektocht naar kerst (8)
De hulpdiensten zijn razend snel gearriveerd bij Bakker Frederik en iedereen staat om hen heen. Dan wordt iedereen weggestuurd en wachtend in spanning en angst wacht iedereen op meer informatie over Frederik. Alleen Wouter staat bij de hulpdiensten om te vertellen wat er precies is gebeurd en in de tijd dat hij dit uitlegt wordt Frederik gereanimeerd… Er gaat een te lange tijd overheen en men is nog steeds bezig met reanimeren. Dan loopt Wouter naar de anderen toe om te zeggen dat Frederik naar het ziekenhuis is gebracht maar het nog niet zeker is of hij het gaat halen! Iedereen is diep geschokt… Hun grote vriend, hun ‘vaderfiguur’ ligt te vechten voor z ’n leven en wie weet hoe dit afloopt. Wouter overlegt met z ’n collega ’s van de bakkerij of hij de winkel moet sluiten en iedereen vindt dit een verstandig besluit! Nadat Wouter de laatste deur op slot heeft gedraaid gaat hij maar naar huis. Huilend en terneergeslagen loopt hij met z ’n fiets aan de hand door de winkelstraat en daar treft hij Rico. Hij had een modeltrein gekocht bij de hobbywinkel en laat dit enthousiast aan Wouter zien. Dan vertelt Wouter wat er is gebeurd en Rico slaat een arm om hem heen! Samen zitten ze even op een bankje bij de grote kerstboom aan het begin van de winkelstraat. Ze kletsen bij over wat er allemaal is gebeurd en Rico vraagt of hij met Wouter mee moet gaan dat hij niet alleen zit… Wouter gaat in op het voorstel en gaan samen naar huis. Rico kijkt enthousiast om zich heen in Wouter ’s huis! Ondanks alles heb je het hier super mooi in orde! ‘Dankjewel’, zegt Wouter en hij maakt twee koppen koffie en erwtensoep warm. Beiden hebben nog veel bij te kletsen, zelfs na het gezamenlijk bezoek aan het stamcafé in het dorp. Wouter wacht gespannen op een telefoontje van het ziekenhuis, want hoe is het met Frederik? Leeft hij überhaupt nog? Het spookt door hem heen maar gelukkig is er Rico die hem bijstaat. Samen gaan ze later in de avond even een bak friet halen bij de snackbar met een tweetal frikandellen en Mexicano ‘s.
Dan, eenmaal weer terug van de snackbar gaat de telefoon. De telefoniste vraagt aan Wouter of hij naar het ziekenhuis wil komen. Rico gaat met hem mee en samen rijden ze naar het ziekenhuis in de stad verderop. Een drukte van jewelste! Overal verkeer, want er moeten kerstinkopen gedaan worden. Het is over een paar dagen kerstmis, maar wordt het voor Wouter en zijn maatjes van de bakkerij geen begrafenis? Eindelijk zijn ze in het ziekenhuis en na lang wachten komt er een specialist bij ze. Wouter heeft een hartstilstand gehad en momenteel wordt hij geopereerd. Het is nog heel erg de vraag of hij het haalt… Het gaat om een hartafwijking waar Frederik nooit iets over heeft verteld. Her en der lopen specialisten en dokters richting de operatiezalen en opeens, enkele uren later, haasten er zich mensen naar de operatiezaal waar misschien Frederik wel ligt. Dan, een halfuur later komen ze terug en lopen ze elk weer een aparte gang van het ziekenhuis in. Een halfuur later komt een specialist bij Wouter en Rico en aan zijn gezichtsuitdrukking is te zien dat het niet goed is… De specialist, Mark, gaat tegenover hen zitten en vertelt wonderbaarlijk genoeg dat de operatie goed is gegaan. Frederik ligt nu uit te slapen op de Intensive Care. Wel was het allemaal op het nippertje, want tijdens de operatie waren er ernstige complicaties. Gelukkig, dit geeft Wouter en Rico een fijn gevoel ondanks dat Frederik ’s situatie nog steeds levensbedreigend is. Diep in de nacht gaan Wouter en Rico naar huis. Wouter zet Rico bij z ’n huis af en hijzelf gaat om kwart over vier in zijn bed liggen. Gelukkig valt Wouter snel in slaap en wordt de volgende dag wakker als hij een telefoontje krijgt van het ziekenhuis. Frederik is wakker en mag bezoek ontvangen. Wouter haalt Rico op en haasten zich naar het ziekenhuis. Onderweg, op een snelweg wacht Wouter nog een dure bekeuring want hij ‘sjeest’ met 140 over de snelweg waar 100 is toegestaan!
Dan, eindelijk, op de kamer waar Frederik ligt zien ze Fredrik eindelijk weer… Levend en wel lijkt het! Beiden zijn zó blij dat ze Frederik weer zien en kletsen met z’n drieën bij. Frederik vertelt zijn kant van de gebeurtenis en geeft aan helemaal niets te hebben gemerkt. Opeens viel hij neer en daarna wist hij niets meer… Tussen de broden en al het banket was hij bezig met bakken en opeens zakte hij in elkaar en vond collega Ingrid hem even later. ‘Godzijdank! Je bent er nog’, is wat Wouter zegt. Rico gaat even wat drinken halen voor Wouter en Frederik zegt dat hij het zo enorm fijn vindt dat Wouter en Rico in goede harmonie bij elkaar zijn gekomen na alle ellende van vroeger. Wouter vindt het zelf ook erg fijn maar hij kan het nog steeds diep in zijn hart niet helemaal geloven. Hoe kan het dat een Rico die hem vroeger het leven zo ontzettend zuur heeft gemaakt en gekwetst heeft nu bij hem is en hem ondersteunt? Frederik geeft aan dat hij beseft enorm geluk te hebben gehad en hij vraagt of Wouter het personeel wil vertellen dat hij het goed maakt en dat hij snel weer terug is op zijn post! Wouter en Rico gaan even later met een goed gevoel weer terug naar huis en Wouter belt iedereen op om te zeggen dat Frederik is bijgekomen en dat hij nu mag uitzieken in het ziekenhuis. Iedereen is opgelucht! En men hoopt en bidt dat Frederik er ondanks zijn bijna tachtig jarige leeftijd weer helemaal bovenop mag komen. Niemand kan het zich bedenken dat Frederik zou wegvallen, die vaderfiguur en lieve vriend! Nadat Wouter iedereen heeft gebeld krijgt Wouter een telefoontje van Rico. Hij vraagt of Wouter zin heeft om mee te gaan naar de dansvereniging waar hij bij zit. Ze zoeken daar iemand die erg goed toneel kan spelen en Wouter gaat op dit aanbod in.
Het is maandag, en Wouter maakt zich op om naar het werk te gaan bij de gemeente. Vandaag moet hij weer parkeerbonnen uitdelen en eigenlijk doet hij dit met behoorlijke tegenzin! Nadat hij zijn dienstauto heeft gestart gaat hij door het dorp en rijdt wat in het rond. Naar aanleiding van de ellende die hij in het dorp heeft aangericht wil hij nu zijn mede-dorpelingen geen parkeerbonnen uitgeven. Wat Wouter heeft gedaan is veel erger! Hij rijdt wat in het rond maar gelukkig is er geen fout geparkeerde auto te vinden. Tussen de middag pauzeert hij op zijn werk en spreekt daar even met de receptioniste. Zij is te horen gekomen dat bakker Frederik een hartstilstand heeft gehad en dat de schrik er behoorlijk in zit bij het personeel en de dorpelingen. De receptioniste vindt dat Wouter behoorlijk hard is gestraft, zegt ze stilletjes tegen hem maar ze is blij dat Wouter weer terug is op kantoor. Wouter geeft aan dat hij parkeerbonnen uitdelen in zijn eigen dorp helemaal niet vind. Monica, de receptioniste begrijpt het dondersgoed maar kan er ook weinig aan doen! Stiekem kijkt ze mee naar vacatures, want Wouter wil dit echt niet langer doen. Tóch moet er geld binnenstromen voor levensonderhoud! Na de drukke werkdag van Wouter gaat hij naar huis en gaat ’s avonds nog even langs bij Frederik. Zijn familie is er ook en zij bedanken Wouter voor zijn heldendaad tijdens de hulp om mede Frederik ’s leven te redden. Ze kletsen wat bij en Frederik is weer erg blij om ook Wouter te zien. Deze week is het kerst en er is hoop dat Frederik deze week weer naar huis mag! Daar kan hij verder werken aan zijn herstel en wie weet… Komt hij ooit nog weer in de bakkerij! Dan vraagt Frederik aan de zuster of Wouter na afloop van het bezoekuur wat langer kan blijven… Hij heeft een hele serieuze vraag aan hem!
Na het gezellige bezoekuur zit Wouter nog bij Frederik aan het bed en Frederik gaat het gesprek aan met hem. Frederik vertelt Wouter dat hij het na deze heftige gebeurtenis niet meer ziet zitten om eigenaar te blijven van bakkerij Frederik. Hij is te oud en na deze ingrijpende hartstilstand en zware operatie is het besef extra groot dat hij zijn rol in de bakkerij moet afdragen aan een geschikt iemand. Frederik zegt: ‘Wouter, jij hebt je enorm bewezen de laatste tijd dat je bij ons werkte… Je hebt bewezen dat je, ondanks dat je het zelf veroorzaakt hebt, grote problemen kunt oplossen… Je hebt laten zien dat je in oplossingen denkt en zo iemand heb ik eigenlijk nodig voor in de zaak…’ Wouter kijkt Frederik met een rood gezicht aan want hij voelt al een beetje wat er aan gaat komen. Frederik vervolgt zijn vraag: ‘Wouter, ik ben enorm trots op je en ook hoe je jezelf uit de nesten hebt weten te helpen. Niet alleen met de taakstraf maar ook hoe je met jezelf aan het werk bent gegaan… Ik heb lang nagedacht over wie ik de bakkerij zal kunnen laten overnemen en ik heb gelijk al aan jou gedacht!’ Wouter ’s gezicht wordt steeds roder en al stotterend zegt hij ‘Maar Frederik, dit is een fantastisch bericht voor mij maar ben ik écht de geschikte persoon hiervoor?!’ Frederik zegt ‘je hebt je bewezen en van begin af aan wist ik al dat jij een geschikt persoon bent om anderen te helpen maar ook om keihard te werken als het nodig is…’ Frederik ’s wens om in de bakkerij te kunnen werken voor vast is in vervulling gegaan, dat staat vast maar hij heeft nooit durven denken dat hij de kans krijgt om de hele bakkerij over te nemen en dat hij, juist hij de eigenaar wordt van het hele bedrijf! Hij vraagt aan Frederik, wat zouden de dorpelingen er wel niet van denken met zo ’n grote stap? Ik heb hun pas geleden nog behoorlijk pijn gedaan…’
Frederik zegt ‘je hebt bewezen dat je het goed hebt gemaakt met iedreen! Ze waren erg boos maar jij hebt laten zien dat je van ze houdt en dat je hun vergeving waard bent…’ Wouter zit en denkt na… Frederik vraagt aan wouter om ‘ja’ of ‘nee’ te antwoorden op zijn belangrijke vraag. Dan staat Wouter op, neemt even een glaasje water en vraagt of hij dit met het personeel mag overleggen wat zij ervan vinden. Frederik zegt dat dit goed is maar morgen wil hij weten of Wouter de bakkerij overneemt. Nadat Wouter het ziekenhuis heeft verlaten rijdt hij naar huis. Hij denkt na over het aanbod en natuurlijk vindt hij het geweldig. Wel vindt hij het spannend wat het personeel ervan vindt en daarop laat hij het afwachten. Vol van enthousiasme gaat hij naar bed en slaapt als een roos… De volgende dag breekt aan en Wouter gaat als eerst naar de bakkerij toe. Aan de gemeente heeft hij de eerste paar uur verlof opgenomen want hij had er toch nog een heleboel staan! Wouter en vakantie? Met wie had hij moeten gaan? Dan gaat Wouter met zenuwen naar de bakkerij en komt binnen via de winkel. Iedereen begroet hem en Wouter vraagt of iedereen even met hem wil meekomen naar achteren voor een gesprek. Terwijl Wouter de koffie en thee zet met natuurlijk ook een lekker koekje zit iedereen gespannen aan tafel afwachtend wat Wouter gaat zeggen. Velen denken ‘het gaat toch wel goed met Frederik?’ Deze vraag komt van Ingrid, en Wouter verlost haar gelijk uit haar zorgen… ‘Het gaat prima met Frederik, maar ik kom jullie het volgende vragen…’ Wouter gaat aan tafel zitten als iedereen drinken met wat lekkers erbij heeft en hij begint meteen te vertellen wat Frederik hem in het ziekenhuis vroeg… Dan komt eindelijk Wouter ’s vraag of iedereen het goed vindt dat hij de bakkerij overneemt en dan wordt het stil… Doodstil!
In het volgende deel het vervolg! Wordt Wouter de nieuwe eigenaar van bakker Frederik of zijn er toch nog vraagtekens…