Wouter en de zoektocht naar kerst (5)

Het is maandag en Wouter heeft vrij genomen op deze dag omdat hij zijn eerste afspraak bij de psycholoog heeft. Hij is ontzettend zenuwachtig want hij moet al zijn emoties eruit gooien en dat is hij niet gewend. Zijn angst is dat hij wordt uitgelachten als hij erover praat en huilen in bijzijn van iemand anders is toch wat voor mietjes? Dit is overigens wat Wouter denkt… Na een lekker frisse douche en nadat Wouter zijn nette kleren heeft aangetrokken gaat hij richting de psycholoog. Het zweet staat op zijn rug zodra hij de wachtkamer binnenloopt en gaat zitten. Vijf minuten later is Wouter aan de beurt en loopt hij met Jessica, de psycholoog mee naar haar praktijk. Jessica gaat op haar luxe stoel zitten en Wouter neemt plaats op een zeker niet onaangename stoel tegenover haar. Het voelt relaxed in de praktijk die is ingericht als een huiskamer. Het enige ‘zakelijke’ wat erin staat is een bureau met een laptop. Verder hangt er een grote LED-TV aan de muur en is er zelfs een openhaard aanwezig. Jessica zet met een knopje de openhaard aan en ze begint met het gesprek. Als eerste vraagt ze of Wouter wil vertellen over zijn trauma. Samen gaan ze terug naar de tijd van het voortgezet onderwijs. Daar is Wouter heel erg gepest en hij is heel veel in elkaar geslagen. Wouter had vaak blauwe ogen en bloedneuzen en de reden was dat hij als enige niet meedeed aan het terroriseren van leraren. Al zijn klasgenoten waren moeilijk opvoedbaar en velen hoorden eigenlijk in de gevangenis of in een internaat thuis, vertelt Wouter maar hij was de enige die er tussen zat die ‘wel normaal’ deed en dat is hem duur komen te staan.

Al stotterend vertelt Wouter dat hij voor- en na schooltijd altijd al werd opgewacht en dat ook dingen van hem werden afgepakt. In dezelfde periode kreeg hij van zijn oma een hele mooie en dure armband waar hij zó ontzettend blij mee was. Toen de Pesters dat zagen werd zijn armband afgerukt en ter plekke gesloopt. Wouter zag zijn familiestuk tegen de muur gegooid worden en er werd op gestampt en vervolgens was het Wouter die eindelijk een keer klappen uitdeelde… Harde klappen vielen er op de jongens om hem heen en juist hij was toen diegene die werd bestraft door de schooldirecteur. Hij was zó enorm doorgedraaid dat hij zelfs de schooldirecteur een blauw oog bezorgde en toen is hij voor een paar weken geschorst. Geen enkele leraar deed er iets mee behalve contact opnemen met de ouders als Wouter weer werd gepest. Het pesten werd alsmaar erger en uiteindelijk was het zo ver gegaan dat Wouter in het ziekenhuis is terecht gekomen toen het hem bijna fataal werd… Maanden achterstand volgden er voor Wouter omdat hij zo zwaar gewond was dat hij tijdelijk niet meer kon leren. Hij had tijd nodig om te herstellen en gelukkig lukte dit met vallen en opstaan. Het schooljaar was voorbij en Wouter heeft toen het jaar over gedaan. Helaas bleven de Pesters hem terroriseren en de school deed er helemaal niets aan. Opnieuw was Wouter de pispaal en werd zijn leven steeds meer geruïneerd. Het lieve vrolijke kind was niet meer… Wouter was zwaar getraumatiseerd en na zijn jaar dat hij over moest doen heeft hij met véél moeite zijn diploma ’s gehaald en was hij blij dat hij van die school weg kon gaan!

Wouter ’s eigenwaarde was niets, hij haatte zichzelf en was zwaar depressief. Antidepressiva was het eerst wat hij ’s morgens innam en dat herhaalde hij op een dag twee keer. Toen ging Wouter een andere opleiding doen en daar leek het in eerste instantie heel goed te gaan. Hij werd interessant gevonden door zijn medeleerlingen en er waren zelfs meisjes die hem leuk vonden. Hij had verkering met Marlies en ze pasten ook echt bij elkaar. Toen, een half jaar later kwamen er nieuwe leerlingen instromen op de school en daarbij schrok Wouter zich rot! Een paar van zijn oude pestkoppen kwamen bij hem, maar ook bij Marlies in de klas en het hele drama begon weer van voren af aan! Wouter werd opnieuw bedreigd, geschopt en geslagen zonder enige reden en het ging zo snel dat ze zelfs zijn meisje afpakten. Rico, één van de pestkoppen ging zo lang door met terroriseren en Wouter zwart maken dat uiteindelijk Marlies de verleiding van Rico niet meer aankom en met Rico het bed ging delen… Wouter moest kapot, dat was het belangrijkste en alle vrienden die hij op school had raakte hij kwijt door de pestkoppen want zij waren toch veel stoerder? Wouter heeft zijn opleiding psychologie niet afgemaakt omdat hij het niet meer aankon. Ook op deze school liep elk gesprek uit op niets en toen Wouter steeds depressiever werd is hij opgenomen in een kliniek. Zijn opleiding was gestaakt en nu leefde hij alleen binnen de muren van de kliniek. Alle hulp die hij kreeg nam hij aan maar het was absoluut niet makkelijk! Vier maanden lang heeft Wouter opgenomen gezeten in de kliniek en hij kwam na die tijd weer als ‘genezen’ uit de kliniek.

Met veel moeite en bijstuderen kwam Wouter al op jonge leeftijd bij het gemeentehuis terecht waar hij tot voor kort zijn werk heeft gedaan. Hij haalde al zijn diploma ’s en certificaten en kon met succes aan de slag. Wouter ’s moeder was op jonge leeftijd overleden aan een ernstige ziekte en dat kreeg hij er allemaal bij. En het verlies van zijn moeder en de ernstige pesterijen op zijn school… Al die tijd, totdat hij werd opgepakt heeft Wouter nooit gepraat over zijn trauma en hij vertelt ook over de snelle afgang van zijn moeder. Jessica kijkt hem aan en zet een doos met tissues op het kleine tafeltje in het midden. Wouter neigt eindelijk te breken en dit lukt even later ook… Net zoals in de politiecel liepen de tranen over zijn gezicht en kwam er even geen eind aan! Twee uur later is het gesprek klaar en is Wouter weer gestabiliseerd. Hij bedankt Jessica en met een rood gezicht loopt hij naar buiten. De zon schijnt maar het is gemeen koud. Snel pakt hij zijn auto en rijdt naar huis om even zijn gezicht te wassen en dan een moment rust voor hemzelf te nemen. Het is niet niets wat hij vandaag heeft doorgemaakt en aan het einde van de middag belt Frederik hem op om te vragen hoe het ging. Wouter vertelde hoe hij het heeft ervaren en Frederik is erg blij dat het ondanks de heftige omstandigheden toch een goed gesprek is geweest. Na het telefoontje besluit Wouter om eten te gaan koken en de avond even een wandelingetje te maken door het dorp. Hij trekt een dikke winterjas aan, das om en niet te vergeten de wandelschoenen. Hij loopt tussen alle met kerst versierde huizen en hij realiseert zich dat zijn huis opnieuw het enige huis is dat niet is versierd. Via allerlei straatjes vervolgt Wouter zijn wandeling richting de winkelstraat en daar geniet hij van zijn trotsheid!

De winkelstraat ziet er weer fantastisch uit en alles is weer hersteld. Wouter, maar ook de anderen van de bakkerij hebben zich ontzettend ingezet om de door Wouter aangerichte schade weer te herstellen. Wouter loopt langs bakkerij Frederik maar daar is het donker. Het is zijn meest favoriete plaats geworden. Hij kijkt wat rond en loopt door richting de kerk. De kerk is open, lijkt het wel en hij besluit eens om de stoute schoenen aan te trekken en het gebouw binnen te lopen. Openlijk wordt Wouter ontvangen door een dominee en ze raken met elkaar aan de praat. Wouter kijkt om zich heen en opnieuw ziet hij de gezellig versierde kerk met kerstversiering. Na het gesprek loopt Wouter weer de kerk uit en loopt langs de toneelvereniging. Daar hoort hij geluid binnen maar hij is niet welkom! Dat doet hem erg veel pijn, want het was een deel van zijn leven… Hij hoort hij hoe ze nog aan het repeteren zijn voor de grote kerstshow in de kerk en vervolgens loopt hij verder. Sinds lange tijd denkt Wouter na over het kerstfeest en de kerstversiering bij iedereen in en buiten hun huis. Het besef is dat hij al die jaren niet heeft genoten van de dingen in zijn leven en dat hij ook niet toeliet dat ook bij hem de lampjes mochten zijn. Eenmaal bij huis begroet buurman Jaap hem die loopt te wandelen met zijn hond en inderdaad… Hij is de enige waar nérgens ook maar één lampje brandt wat met kerst te maken heeft! De avond is voorbij en Wouter gaat naar bed met een plan… Hij gaat de volgende dag naar de bakkerij en het wordt weer een super gezellige dag. Hij vraagt vlak voordat Frederik de winkel sluit of hij meewil met hem om een kerstboom te halen… Frederik loopt naar achteren, want hij heeft nog een kerstboom over. ‘Alsjeblieft jongen! Deze krijg je van mij…’ Wouter bedankt Frederik maar zegt nog één probleempje te hebben… Hij heeft niets wat hij inde kerstboom kan hangen.

Samen stappen ze in Wouter ’s auto en rijden naar een tuincentrum voor kerstversiering in de kerstboom. Bij de ingang pakken ze een winkelwagen en proppen de wagen vol met kerstversiering, lampjes en ook met kerstversiering voor buiten… Het is na negenen als beiden met een volgepakte auto naar de bakkerij rijden om Frederik af te zetten. Wouter rijdt met zijn auto door naar huis en hij stapelt alles op in zijn bijkeuken. Slaap heeft Wouter nog niet en hij kijkt rond in zijn voor, zij en achtertuin. Het is werkelijk het enige huis waar het nog donker is maar daar moet na al die jaren maar eens verandering inkomen… Tot diep in de nacht klungelt Wouter met de kerstversiering en de kerstboom, want hij heeft nog nooit van zijn leven een kerstboom opgezet of ook maar een enkel lampje in een boompje of struik gezet als het gaat om buitenverlichting. In de garage van Wouter ’s huis staat een grote bouwlamp die het hele terrein verlicht. Het is twee uur in de nacht als Wouter de kerstboom en overige versiering binnen heeft staan en buiten aan de slag gaat. Een rendier, een ster, lampjes over struiken en drie kerstbomen voor buiten en nog heel veel meer gezelligheid moeten ook zijn huis gezellig maken voor de kerstsfeer. De overbuurman vraagt zich af wat er bij Wouter aan de hand is en hij kijkt aandachtig door het voorraam. Hij ziet Wouter met draden lopen maar hij gelooft niet dat het kerstversiering is… Dan, om zes uur in de morgen is Wouter pas klaar. Hij heeft enorm veel kerstversiering en dat kostte echt even tijd om het klaar te krijgen. Iedereen slaapt, ook de overbuurman en hij gaat alles op zijn stopcontacten aansluiten. Tijdklokken her en der en precies als het bijna donker is moet de boel om zijn mooie vrijstaande huis aangaan. Even alles testen en al genietend kijkt hij van alle kanten naar zijn prachtige versierde huis… Een knop is in Wouter omgegaan…

Dan komt er een politieagent aan. Het is één van dezelfde agenten die hem heeft aangehouden en hij laat zijn sigaar uit de mond vallen als hij van verbazing bij het huis van Wouter kijkt. ‘Wauw!!!’ complimenteert de agent naar Wouter. ‘Ik ben blij dat je van gedachte bent verandert en ik zie dat het goed met je gaat’. Dan praten Wouter en agent even met elkaar en Wouter deelt wat er met hem is gebeurd bij de bakkerij. De agent is trots op Wouter en terwijl de agent met Wouter meeloopt voor een bak koffie, inderdaad, vroeg in de ochtend, kletsen ze nog even bij. Het is half acht en Wouter heeft geen moment geslapen. Hij had een taak te voldoen en dat was afscheid nemen van zijn ‘kersthaat’. Sloom en moe komt Wouter aan bij de bakkerij en zoals gewoonlijk begroet iedereen hem vriendelijk. Frederik ziet aan hem dat hij niet heeft geslapen en vraagt lachend of hij een kater heeft… Nee, ik heb vanavond een verassing voor jullie! Wel moeten jullie allemaal even langs mijn huis komen rond schemering en vooral even wachten voor het huis. De werkdag is ten einde en nadat de laatste nieuwe kerstbomen zijn verkocht haast na het eten iedereen zich naar het huis van Wouter… Overal branden de lampjes en zijn andere kerstversieringen zichtbaar, maar alleen Wouter ’s huis is donker en saai! De hele groep staat bij zijn huis en Wouter loopt naar binnen. ‘Wat moeten we hier zien?’ is wat iedereen zich afvraagt en ook Frederik kijkt verbaasd. De buren komen erbij want zij vragen zich ook af wat er bij Wouter aan de hand is maar dan… Wordt dat donkere gat tussen al die prachtig versierde huizen opeens opgevuld met lichtjes en kerstversiering! Iedereen kijkt van verwondering en geniet… Wauw!!! Wat ziet Wouter ’s huis er prachtig versierd uit… Dan komt Wouter door de voordeur en nodigt iedereen uit om bij hem binnen te komen. Heerlijk warme chocolademelk met wat lekkers staat klaar en ook binnen ziet iedereen de pracht en praal van de kerstversiering van Wouter…

Het is diep in de nacht en iedereen gaat na een erg gezellige avond naar huis. Iedereen is supertrots op Wouter en de volgende dag treffen ze elkaar weer bij de bakkerij. Iedereen begint aan zijn dag maar Frederik is er nog niet… Dat is gek voor hem maar misschien slaapt hij een keertje uit na de late avond van gisteren. Een uur later komt Frederik de winkel binnen en begroet iedereen. Dan komt voor Wouter een bekend persoon van vroeger in de winkel. Wouter kijkt geschrokken en Frederik merkt dat er iets is… Het is Rico, één van de vroegere en ergste Pesters van Wouter…

Hoe dit verder afloopt en of Wouter zich kan inhouden lees je in het zesde deel!