Wouter en de zoektocht naar kerst (4)
De volgende dag is aangebroken en Wouter doet zijn ogen open. Hij heeft weer goed kunnen slapen en staat maar eens op om naar de bakkerij te gaan waar hij zijn werkstraf heeft. Na een lekker warme douche kleedt Wouter zich aan en fietst naar de bakkerij waar Frederik om hem staat te wachten. Ze gaan aan tafel zitten en nemen een bakje koffie en thee. Frederik neemt de dag met Wouter door en vanwege de jaarlijkse actie gaan ze met banket, ijs en oliebollen de deuren rond. Frederik schrikt, want niemand moet hem denkt hij omdat hij de winkelstraat heeft gemolesteerd. Frederik zegt dat hij met hem meegaat, want het andere personeel is nog niet aanwezig in de winkel. Samen bereiden ze de dingen voor om op pad te kunnen gaan en babbelen wat bij. Er ontstaan mooie gesprekken tussen Frederik en Wouter, daardoor lijkt het alsof Frederik Wouter al lang heeft vergeven. Als ze klaar zijn gaan ze op pad en beiden bellen op adressen aan. Frederik heeft al snel geluk en verkoopt lekkernij, Wouter heeft nog maar één oliebol verkocht en loopt al aan het einde van de winkelstraat. Dan komt hij als hij langs de kerk is gelopen bij het gebouw van de toneelvereniging. Daar belt Wouter aan en er doet iemand open. Het is Esther, en zonder iets te zeggen roept ze Bart, de voorzitter. Bart loopt naar de deuropening en staat Wouter te woord…
‘Wouter, wat doe je hier als ik vragen mag?’ zegt Bart koel. Wouter zegt dat hij namens de bakkerij spullen verkoopt. Dan geeft Bart namens hemzelf en het bestuur aan dat Wouter niet meer welkom is op de toneelvereniging en hij wordt gevraagd of hij het terrein wil verlaten. Daar staat Wouter, helemaal alleen en datgene wat hij het liefste deed in zijn vrije tijd, behalve met kerst dan, is hij nu ook kwijt! En zijn werk, en zijn hobby als toneelspeler, hij is het kwijt… Wouter loopt door en her en der lopen mensen langs hem heen. Ze kijken hem aan en heel af en toe klinkt er koud ‘hoi’. Dan komt Lindsey langs en zij is de enige die hem op een normale manier begroet en een praatje met hem maakt. Lindsey en Bart kennen elkaar van de toneelvereniging en zij vertelt hem dat ze ervan baalt dat hij niet meer welkom is op de toneelvereniging. Het is gisteravond voorgelegd in het bestuur en iedereen is ermee ingestemd dat Wouter moest vertrekken. Lindsey koopt lekkernij van Wouter en na het praatje op straat dat eindelijk wel leuk was loopt hij verder. Een stukje verderop komt Wouter de politieagent tegen die hem een paar dagen geleden heeft opgepakt en ook de agent koopt wat van Wouter. Hij geeft Wouter een schouderklop en complimenteert hem dat hij dit nu doet! Wouter geeft aan dat hij hoopt dat hij ooit vergeven wordt in dit dorp en de politieagent kijkt hem begrijpelijk aan. ‘Ik hoop het voor je jongen…’ is wat hij zegt en stapt in zijn auto omdat hij nu eenmaal dienst heeft.
Nadat Wouter zijn afgesproken route heeft gelopen gaat hij terug naar de bakkerij. Als hij binnen in de winkel komt kijkt iedereen hem aan zonder iets te zeggen. Dan komt Frederik bij hem hij geeft Wouter een warme kop erwtensoep met veel rookworst. Wouter gaat bij zijn collega ’s zitten en er is niemand die hem wat zegt. Dan vraagt Wouter een ieder zijn aandacht… Frederik kijkt verbaasd maar hij luistert wat Wouter te zeggen heeft. Alle ogen staan gericht op Wouter. ‘Lieve mensen’ snikt Wouter, hij kan zich niet langer meer inhouden. ‘Ik weet dat ik een enorme klootzak ben geweest en veel kapot heb gemaakt maar ik heb mijn best gedaan om te herstellen wat ik kapot heb gemaakt’ Iedereen knikt en luistert verder. ‘Kunnen jullie mij vergeven wat ik heb gedaan en hoe ik jullie leven misschien overhoop heb gegooid?’ Dan komt Wouter met een grote zak vol met koeken en chocola en legt dit op tafel. ‘Dit is voor jullie om het proberen goed te maken’ en iedereen kijkt wat er op tafel ligt. Iedere collega komt naar hem toe en geeft hem de hand. Nu is het bij de bakker pas écht een team aan het worden. Wouter wordt door iedereen vergeven en de gezelligheid lijkt weer terug te komen. Veel collega ‘s zijn geïnteresseerd in Wouter wie hij nu écht is buitenom wat hij heeft gedaan. Dan vertelt hij dat hij mensen in de problemen heeft geholpen en bij de toneelvereniging zat maar dat zijn daad hem duur is komen te staan… Iedereen vindt het wel hard dat hij nu bijna alles kwijt is geraakt.
Wouter vertelt dat hij zijn best wil doen om alles in zijn leven weer te herstellen. Ookal is hij bij de gemeente niet meer welkom om te komen werken, er zijn genoeg mogelijkheden om op een andere manier weer aan het werk te komen. Misschien wel bij de bakkerij. Wouter voelt zich nadat hij door iedereen is vergeven thuis bij Frederik ’s bakkerij en vol van motivatie is hij nu écht deel van het personeel. De volgende dag is hij weer aanwezig en doet hij, ondanks dat veel dorpelingen hem wel kunnen uitkotsen, mee aan de kerstbomenactie. Wouter wordt vrolijk verwelkomd door iedereen van de bakkerij en Frederik, zo vrolijk en open dat hij is zegt tegen hem ‘jongen, er staat een krentenbrood met chocolademelk voor je klaar’. Wouter gaat aan tafel zitten en neemt een sneetje met de chocomelk. Iedereen is trots op hem, want hij heeft recht vanuit zijn hart gesproken dat hij heel veel spijt heeft van zijn domme actie. Ze kletsen gezellig en dan roept de plicht. Kerstbomen moeten worden verkocht! Wouter wordt gevraagd om in het busje te rijden en zo rijden ze het hele dorp rond. Frederik vertelt aan zijn klanten dat hij enorm veel respect heeft voor Wouter en dat alles weer goed met hem is. Veel klanten gaan met een tevreden gevoel naar huis en zij lijken Wouter ook te hebben vergeven. Gek genoeg merkt wouter dat veel mensen hem weer aanspreken en graag van hem een kerstboom willen kopen. Na een drukke maar erg gezellige dag kerstbomen verkopen rijdt Wouter terug naar de bakkerij waar Frederik weer met veel openheid op hem wacht.
Wouter vertelt dat hij enorm veel kerstbomen heeft verkocht en hij sluit aan bij de rest van het personeel. Ze hebben met z ’n allen een enorme hoeveelheid kerstbomen verkocht! Iedereen geniet van nog een heerlijke pan erwtensoep en gaat daarna naar huis. Wouter komt thuis en vindt een brief van de gemeente. Het is een brief voor de uitkering die hij krijgt en hij leest het allemaal nogeens na… Na een warme douche gaat Wouter op de bank zitten TV kijken en op zijn telefoon kijkt hij of er nog iets is, maar zoals vaak is er geen nieuws. Opeens gaat de bel! Wouter loopt naar de deur en dat zijn de buren. Ze vragen of ze binnen mogen komen en natuurlijk laat Wouter ze binnen. De TV gaat uit en nieuwsgierig wordt er geluisterd naar wat de buren te zeggen hebben. De buren vertellen dat ze spijt hebben van hun reactie en dat ze dagenlang geen woord tegen hem zeiden en vragen of Wouter ze kan vergeven. ‘Natuurlijk wil ik dat!’ Hij begrijpt dat ze zo reageerden en geven elkaar de hand! De koffie met een koekje wordt opgezet en dan vertellen de buren dat ze bij Frederik de bakker waren die over Wouter vertelde. Daarnaast beginnen de buren te praten over een goede psycholoog waar Wouter wat aan zou kunnen hebben om zijn vroegere trauma te verwerken. In ieder geval het een plaatsje te kunnen geven… Wouter neemt het telefoonnummer over en bedankt de buren. Ze kletsen nog even en rond het nachtelijk uur gaan de buren weer naar huis. Het bed staat opgemaakt klaar en Wouter gaat maar eens slapen.
De volgende dag is alweer aangebroken en Wouter staat op. Hij besluit om nu écht werk te gaan maken van zijn problematiek waar hij al jaren mee rondloopt en met zenuwen belt hij de psycholoog op. De telefoon gaat over en een naam klinkt. Wouter stelt zich voor en vraagt of hij terecht kan voor een gesprek. De volgende dag om elf uur is hij van harte welkom en Wouter geeft dit door aan Frederik. Hij legt Frederik uit dat hij eraan wil werken ‘om weer van kerst te gaan houden maar ook om zijn trauma van vroeger te kunnen verwerken’ en Frederik springt een gat in de lucht! ‘Hoera!!!’ klinkt er vanuit Frederik ’s kant en hij is supertrots op Wouter! Natuurlijk is het goed dat Wouter de volgende dag later begint. Wouter komt om elf uur aan bij de bakkerij en hem wordt gevraagd of hij de winkel in de gaten kan houden en klanten kan helpen. Wouter probeert het want sociale contacten zijn voor hem niet moeilijk vanwege zijn oude baan bij de gemeente. Toch is Wouter wat zenuwachtig maar een uur later gaat het hem goed af. De dorpelingen kijken nog wat verbaasd dat Wouter ze helpt in de winkel maar iedereen is trots op hem! Wouter verkoopt als de beste en de gesprekken gaan over vanalles. Hij kijkt wat rond in de winkel en ziet uiteraard de kerstversiering. Hij denkt bij zichzelf ‘kerst is eigenlijk helemaal niet verkeerd!’ Na een dagje werken in de winkel en af en toe een kerstboom in en uitladen gaat Wouter naar huis. Het was weer een geweldige dag met veel gezelligheid met klanten en zijn collega ’s en daar is hij trots op! Hij heeft zin in de volgende dag en misschien moet hij maar eens een kerstboom gaan kopen bij bakker Frederik… Heel misschien…
De volgende dag is Wouter al op tijd bij de psycholoog en daar zit hij in de wachtkamer… Hij is zenuwachtig want hij moet straks over zichzelf praten. De deur gaat open en de psycholoog, een vrouw roept hem. Wouter stelt zich voor en loopt met de vrouw mee de praktijk in. ‘Ga zitten’ is wat klinkt en Wouter gaat tegenover de vrouw zitten. De praktijk is een gezellig ingerichte ruimte, het oogt open en het lijkt haast op een normale huiskamer. Er staat een boekenkast met heel veel boeken. De psycholoog pakt haar laptop en logt in. Het intakegesprek begint en zij stelt veel vragen aan Wouter. Ze vertelt over haar manier van behandelen en er lijkt een goede klik tussen beiden te zijn en een vervolgafspraak wordt ingepland. Na het uurtje praten en de voorstelronde fietst Wouter door naar bakker Frederik. Eenmaal daar aangekomen komt Frederik bij hem en vraagt hoe het bij de psycholoog was. Wouter vertelt hem alles en dan krijgt hij een schouderklop van Fredrik. Een lekker warme bak thee wordt gezet en een lekker krentenbrood staat op tafel. De collega ’s verwelkomen Wouter en een enkeling vraagt hoe het was. Dan komt Frederik met een voorstel: Hij wil de behandelingen betalen voor Wouter en Wouter weet niet wat hij moet zeggen… ‘Frederik, dit waardeer ik enorm maar ik kan dit niet van je aannemen!’ Frederik zegt dat Wouter geen keus heeft en hij staat erop dat hij de behandelingen met de psycholoog betaalt. Wouter raakt emotioneel en wil Frederik een knuffel geven. Ze vliegen bij elkaar in de armen en een bedankje klinkt vanuit Wouter vol van enthousiasme.
In het vijfde deel lees je vervolg! Wouter krijgt het niet makkelijk tijdens de behandeling van de psycholoog want hij moet alles vertellen waar hij mee zit! Hoe gaat Wouter hiermee om?!
