
Koud he?!
Wát is het koud vandaag! Vanmorgen toen ik naar de kerk ging ervoer ik toen ik even van de auto naar de kerk liep dat we weer qua temperatuur de verkeerde tijd van het jaar ingaan! Met de winterjas aan en de winterse trui stel ik mezelf in richting deze tijd van het jaar en branden de kaarsjes weer heerlijk in de donkere omgeving. Het wordt immers rond zessen al pikdonker! Ik schrijf over ‘van de auto naar de kerk’ lopen maar ik heb met iemand meegereden. Mijn half jarig epilepsie-aanvalsvrije periode is al lang voorbij, namelijk op tien Oktober. Als je het over overheid hebt en instanties dan duurt die bureaucratie nog lang en lang… en ben ik de afgelopen twee weken onnodig meerdere keren zeiknat aangekomen op het werk en ook weer zeiknat thuis gekomen. Erg fijn dat iets in dit land niet snel geregeld kan worden! Nu komt het, als je belt met het CBR die over mijn rijbewijs gaat dan hoor je ‘er is geen post van u binnengekomen!’ Wat nu?! Nu is me beloofd dat ik begin van deze week telefoon terugkrijg maar ik heb er een naar gevoel over…
“Als je het over overheid hebt en instanties dan duurt die bureaucratie nog lang en lang…”
De fiets is smerig van de modder en hij piept aan alle kanten. Als ik aan de rem trek dan is het net zo ’n gillende keukenmeid terwijl ie eigenlijk met dit soort dagen van wind en regen gewoon binnen hoort te staan in de schuur. Als ik rem dan moet iemand stokdoof zijn als ‘ie’ dat niet hoort en vaak klinkt er dan ook een vriendelijk woord. ‘Je moet de remmen insmeren’ of ‘ook goedemorgen’ en zoals velen me kennen zeg ik altijd goedemorgen terug, of goedemiddag en goedenavond. Gelukkig kunnen mensen in deze barre tijden nog vriendelijk zijn en daar word ik dan ook weer vrolijker van! Tegen weer en wind knal ik met de fiets of het openbaar vervoer overal naartoe en stiekem krijg ik wel een beetje een draai in de maag als ik de autoweg zie. Wat zou het toch weer prettig zijn als ik dat rode pasje weer terugkrijg en dat die mensen die hierover gaan nu gewoon eens opschieten zodat ik in de winter niet vastvries aan m ’n fietsstuur! Aan de andere kant is het wel fijner om te fietsen als het droog en lekker is. Je komt heel anders op je werk!
“Tegen weer en wind knal ik met de fiets of het openbaar vervoer overal naartoe en stiekem krijg ik wel een beetje een draai in de maag als ik de autoweg zie”
Ik rijd al sinds mijn negentiende auto en daarnaast fiets en wandel ik ook graag, maar met heel slecht weer of extreme kou kies ik toch liever voor de auto, daar ben ik heel eerlijk in! We kunnen in Nederland toch nog bittere winters hebben, want dat is bewezen aan het begin van dit jaar rond Januari / Februari toen de wereld witter dan wit werd en dan heb ik het niet alleen over nachtvorst! Er lag twintig centimeter sneeuw en op andere plekken zelfs meer en wat was dat plaatje toch prachtig! Enkel, het openbaar vervoer lag plat en héél het land lag overhoop… Twintig centimeter sneeuw en niemand kan op zijn werk komen of waar dan ook… Moet toch niet kunnen lijkt me?! Hoe doet Oostenrijk of Zwitserland dit?! Hoe gebeurde dit vroeger in eigen land toen ik in de jaren tachtig en negentig nog een klein peutertje, kleutertje en kind was? Weet je nog in die periode dat er nog wel échte winters waren met sneeuw… Qua temperatuur is het wennen met die kou maar wát een mooi herfstplaatje! Ik ga zo naar boven, pak mijn spiegelreflexcamera en ga kijken of ik nog mooie platen kan schieten van de pracht van onze natuur! Wauw! Wat is de wereld toch mooi… Wat is de creatie van onze lieve HEER toch mooi…
“Twintig centimeter sneeuw en niemand kan op zijn werk komen of waar dan ook… Moet toch niet kunnen lijkt me?!”
Wie ben ik om te oordelen over hoe met sneeuw om te gaan in het verkeer van het vroeger en nu? Ik ben toch niet de specialist die de boel op gang moet houden? Maar ik zie toch duidelijk verschillen! Vroeger klaagden we niet, we gingen gewoon! Als je een paar keer op je bek ging dan stond je op en je ging verder en zo opnieuw en opnieuw… Dat is toch in het hele leven zo?! Want als je op je gat blijft zitten dan wordt het alleen maar kouder en kouder. Ik denk dat mensen minder met elkaar klaagden en nu tegenwoordig wat meer verwend worden, lijkt het wel! Ik geef toe dat heerlijk bij de openhaard of gewoon bij de lekkere centrale verwarming ook prettig is voor je gevoel, maar zie eens de voordelen van al die herfst- en winterpracht… In de lente en zomer trekken we naar buiten om te genieten van de wereld buiten ons huisje maar elk jaar lijken we twee seizoenen over te slaan lijkt het weleens. Weet je hoe mooi die boom in de herfst is waar je in de lente je grote liefde hebt leren kennen? Of die beruchte boom waar ik toen eens een roman over heb geschreven? Hoe mooi en romantisch hij oogt in de lente en hoe mooi gekleurd hij is in de herfst…
“In de lente en zomer trekken we naar buiten om te genieten van de wereld buiten ons huisje maar elk jaar lijken we twee seizoenen over te slaan lijkt het weleens”
Al met al ben ik iemand die graag binnen en buiten is. Dat geldt ook voor het vervoer om mezelf van A naar B te brengen. Ik pak graag de fiets maar ook de auto als het echt hondenweer is… Of simpelweg als er geen openbaar vervoer naar de plek is waar ik heen moet! Elke keer dat vragen of iemand me er heen moet brengen is ook zo verrekte onhandig vind ik! Wél heel fijn dat mensen me willen matsen! Nee, dat CBR moet maar eens vaart erachter maken en hopen dat die epilepsieaanvallen wegblijven uit m ’n leven. Het maakt het allemaal wat makkelijker als je in de Achterhoek woont! Als je niet anders weet, bijvoorbeeld als je nooit je rijbewijs hebt gehaald om wat voor reden dan ook, dan weet je niet anders maar als je al sinds je negentiende auto rijdt en dan opeens je bolide moet laten staan… Das niet handig! Ik ga nu kijken of ik wat foto ’s kan schieten dus de digitale typemachine krijgt weer even wat rust! De lucht is blauw, de zon schijnt, dus mooie herfstplaten kom maar gauw!
“Dat CBR moet maar eens vaart erachter maken en hopen dat die epilepsieaanvallen wegblijven uit m ’n leven”

