Rust…
Een periode van stilte, een periode van bewust in- en uitademen… Een periode van zee, een periode van strand en een periode van nadenken… Allemaal rustpuntjes die de wereld, de natuur en de lieve HEER je schenken. Bijkomen van dat wat gebeurd is en proberen af te rekenen met prikkels zonder waarde… Rust is daarin het meest belangrijke medicijn! Gedachten komen en gaan, wat heb je nodig en wat is overbodig? Wat is God ‘s inbreng en wat is dat van de duivel? De balans is weer opgemaakt en ik sta weer met beide benen op de grond… Frisse zeelucht en de pracht van de natuur maakt een heleboel weer goed. Even afstand doen van alles, even afstand doen van de pen, zo min mogelijk schermen en heerlijk genieten en jezelf resetten… Dat is de kunst!
Je ogen sluiten en in gedachten je hart ingaan, nadenken hoe je de dingen in je leven wilt aanpakken… Waaraan moet ik werken, hoe kan ik de draad écht weer oppakken na Corona en tien April? Hoe weer vol aan de bak op een gezonde manier? Is er een uitweg of zal de psycholoog, dokter of welke specialist dan ook weer in beeld moeten komen? Hoe af te rekenen met de long-Covid om de trein des levens weer verder te laten rijden naar een goed spoor? Hoe ‘iemand’ te kunnen vergeven waaraan ik veel ellende van de laatste tijd te danken heb? De HEER zegt ‘vergeef en heb lief’ maar als ik naar mijn situatie kijk waarin ik opnieuw ben gevloerd… Hoe kan ik dan iemand vergeven als mijn leven overhoop is gegooid?! Het gaat niet om een ruzietje of woordenwisseling, maar om mijn leven!
Misschien is de zeelucht genoeg, ik weet immers van vroeger dat dat een heleboel doet! Ik hoop, ik bid, en niet te vergeten ik dank… Dat ik binnenkort met de juiste hulp en ondersteuning weer kan zeggen ‘dat heb ik gehad’ en nu vooruit met de geit! Niet opnieuw een 2004, waarin ik bijna alles kwijtraakte en mijn hele verhaal weer overnieuw begint, maar een 2021 waarin ik wordt teruggefloten, en na een tijd van herstel en ‘opnieuw kneden’ weer mag verderwerken aan mijn persoonlijke ontwikkeling en de zon weer meer mag gaan zien! De mist trekt op, want de zon is er tussendoor al weer te zien… De natuur klinkt elke dag in mijn oren en bewonderen mijn ogen. Nadenkend over de mogelijkheden die hopelijk nog op mijn pad komen. Kwaad maakt plaats voor rust en de slachtofferrol maakt plaats voor herstel!
Daarom, een weekje even op nul geweest, even geen blogs, geen verhalen, geen gedichten, geen columns en geen andere activiteit op mijn thuisplek van schrijven… Welkom terug! Vanaf vandaag pak ik de draad weer op en zal je weer als vanouds mijn schrijven kunnen volgen! Beter, professioneler, en op weg naar mijn eerste boek… De komende tijd zal ook hierin worden besteed! Geniet van elk moment in je leven, ookal is het soms erg moeilijk! Denk na, gebruik je gezonde verstand en reken af met dat waar je niets aan hebt… Hoe moeilijk het soms ook is, een weekje Zeeland of andere plek aan de duinen doet goed! Het geruis van water klinkt als wegbrengen en nieuwe energie ophalen en als je jezelf trakteert op zo ‘n Zeeuwse Bolus dan komt het helemáál goed!
