
Ik moet het gewoon even kwijt… Fietsers!
Beste lezer, ik ervaar nu tijdens mijn autorijverbod door een laatste aanval van 10 April j.l. hoe het is om elke dag met regen, wind en tropische hitte op de fiets naar mijn werk te gaan of naar andere plekken. Het genot van de natuur die altijd bij je is en de frisse lucht en hoe fris en fruitig je op kantoor aankomt, heerlijk! Natuurlijk zit het niet altijd mee als je onderweg in een regen of donderbui aankomt, maar daar is regenkleding voor uitgevonden en mocht het helemaal tegek zijn dan pak ik de trein. Volgens mij kan ik met het regionale boemeltreintje dat hier in de Achterhoek rijdt nog zonder afspraak met de fiets de trein pakken. Al met al is het goed te doen, ook hier in het boerenland zoals sommigen dat zeggen. Ik ben trots als Achterhoeker en ben blij met de rust die je hier nog hebt vergeleken met de randstad en andere delen van het land. Al met al heeft elk deel van Nederland iets heel moois en bijzonders! Wel is er één ding waar ik bijna elke week weer tegenaan loop…
“Het genot van de natuur die altijd bij je is en de frisse lucht en hoe fris en fruitig je op kantoor aankomt, heerlijk!”
Jongeren, ze fietsen elke dag naar school of ’s middags gaan ze weer naar huis en het lijkt voor velen erg moeilijk te zijn om aan de rechterkant van de streep te blijven en voor tegenliggers aan de kant te gaan. Het is me in het verleden al drie keer overkomen dat ik ben aangereden op de fiets omdat men het nodig achtte om het fietspad geheel voor zichzelf te nemen of omdat de stomme telefoon belangrijker was dan al het andere… Er kon nog net sorry van af, maar daar nam ik op dat moment even geen genoegen mee! Een preek, dat is wat ze van me krijgen en een flinke ook… Gelukkig nooit iets kapot gehad aan de fiets daardoor maar voor sommige overtreders wel een paar schrammen want één meisje, die van de telefoon, viel flink en kreeg dus een mooie souvenir van haar domme actie mee naar school! Ik heb natuurlijk gewacht totdat ze weer opstond en toen ze naast haar fiets stond heb ik toch maar eens gezegd dat ze de ‘doppen’ bij de weg moet hebben en niet bij die (***zelf invullen) telefoon.
“Er kon nog net sorry van af, maar daar nam ik op dat moment even geen genoegen mee!”
Een hele goede smoes was het om het lesrooster te checken, maar dat is natuurlijk flauwekul en waarom moet dat fietsend? Goed, met boosheid kijk je of je eigen fiets nog intact is en dat was ie, en eerlijk gezegd ging ik met boosheid verder mijn weg naar kantoor vervolgen. ‘Wat denken ze wel niet?!’… Ik moet je zeggen dat ik zin had om haar telefoon in de oude IJssel te gooien, maar goed, dat zijn gedachten die er eigenlijk niet mogen zijn! En dan de gewone ‘botsinkjes’, die zonder telefoon, dat kon af met een preek en soms een scheldpartij van de jongeren, maar ach… Als ik mijn zegje maar heb gedaan en hopen dat de boodschap duidelijk is. Begin van deze week ging ik even een nieuwe grafische kaart voor mijn computer halen, want mijn oude was stuk. Het is nooit leuk om met puntjes, bolletjes en streepjes door je scherm te werken dus dat moest zo snel mogelijk vervangen worden. Onderweg naar de computerzaak in het dorpje naast waar ik woon fietste ik op het fietspad en opnieuw, twee meiden schoten door de bocht en natuurlijk kon dat ook niet aan de rechterkant van de wegbelijning.
“Als ik mijn zegje maar heb gedaan en hopen dat de boodschap duidelijk is”
Ik kreeg als eerst op een geïrriteerde manier te horen ‘jóngen…’ Ik moest maar aan de kant gaan?! Toen heb ik mijn mond losgetrokken en met harde stem ook, maar wat er daarna door deze dames werd gezegd… Geen idee! Ik kook dan… Echt, ik kook… Voor hetzelfde krijg je een ongeluk en val ik, of één van hun met hun hoofd op het keiharde asfalt of op de stenen en dan? Wat als je opeens een kasplantje bent of in coma belandt? En dat de rest van je leven? Veel jongeren drinken en feesten het liefst non-stop door en houden zich liever niet bezig met gewone basisregels… De focus in hun koppie ligt blijkbaar alleen daarop en ik blijf erbij… De media is ook een grote schuldige. Al die grove rappers en de TV programma ’s van tegenwoordig en vergeet de social media niet… Daar is genoeg rotzooi op te vinden. Hoe ga je jongeren van rond de veertien hiertegen beschermen? Misschien gewoon schrappen en overdags terug op testbeeld? Wij zaten vroeger overdags als de TV aanging te kijken naar testbeelden op 1, 2 en 3 en rond volgens mij vier uur kreeg je op toen nog Nederland 2 een kinderprogramma. Wij gingen naar buiten, naar het zwembad, sporten, etc! De TV stond dus overdags simpelweg niet aan dus dat was ook niet aan de orde. Dus terug dat testbeeld!
“Hoe ga je jongeren van rond de veertien hiertegen beschermen? Misschien gewoon schrappen en overdags terug op testbeeld?”
Social media is nog het moeilijkste om te beschermen, daar zit ook een stukje verantwoordelijkheid bij de ouders… Want, moet een kind van veertien al op Facebook? Dat is blijkbaar niet meer tegen te houden en natuurlijk had ik op mijn zestiende zelf ook al MSN! Dat was alleen een chat-applicatie en je kon spelletjes tegen elkaar spelen. De social media begon toen een beetje op te komen en helaas werd daar ook al wel misbruik van gemaakt. Ik denk dat ouders een hele belangrijke rol erin hebben, want ik hoefde het vroeger niet in mijn hoofd te halen om anderen lastig te vallen of uit te schelden. Dan was het écht uit met de pret! Géén internet meer voor jou zou dan door de huiskamer klinken… Je had meer respect voor ouders en leraren, en natuurlijk gewoon voor iedereen! Ik ervaar in de hele mentaliteit dat er alleen maar focus wordt gelegd op ‘ikke-ikke’ en dat verontrust me! Want, als wij straks oud zijn, en ik weet het, dat kan nog zo ’n veertig jaar duren dan zijn wij van die generatie afhankelijk… Dan hoop ik dat er binnen de zorg wel meer respect blijft, anders mag je hopen dat je stokoud wordt zonder dat je zorg nodig hebt…
“Ik denk dat ouders een hele belangrijke rol erin hebben, want ik hoefde het vroeger niet in mijn hoofd te halen om anderen lastig te vallen of uit te schelden”
Ook onder volwassenen merk ik het, want ga maar eens een instantie bellen… Je bent nummertje zoveel en er wordt telefonisch bijna niets voor je gedaan! Ga maar naar internet, vul de formulieren in en stuur ze maar op. En, snap je het niet, dan krijg je een chagrijnig antwoord en moet het allemaal zo snel mogelijk afgehandeld worden! Waar is het respect en de zorg voor elkaar gebleven als je elkaar nodig hebt?! Wat is het eigenlijk voor wereld waar we allemaal in belanden? Als ik ’s morgens op de fiets stap dan zie ik al veel chagrijnige gezichten met een uitdrukking van ‘komt er weer zo ’n dag en ik moet weer door die dagelijkse sleur…’ Met God en Jezus in m ’n hart heb ik die chagrijn niet nodig! En zéker niet dat arrogante gedrag! Ookal zou je niet met God leven, want die mensen er ook, geniet van de dingen die er wél zijn en waar je wél van kunt genieten! Geniet van de kleine dingen die je gratis elke dag krijgt en vooral naar elkaar omkijken… Spreek vaker af met mensen en als je ergens mee zit, praat erover! Ga daar eens mee aan het werk! Dat zou mijn boodschap aan een ieder zijn die hiermee kampt! Sluit je af van al die negatieve invloeden van de media en social media. Er zijn zoveel leuke, interessante en leerzame dingen te vinden op het internet, de TV en de radio en wat dacht je van buiten alle schermen om?!
“Geniet van de kleine dingen die je gratis elke dag krijgt en vooral naar elkaar omkijken… Spreek vaker af met mensen”

