2 minuten stilte…
2 minuten stil… Om te herdenken en na te denken… Nederland houdt 2 minuten stilte om terug te denken aan toen… De tweede wereldoorlog waarin veel mensen om het leven kwamen omdat ze volgens ‘een idioot’ niet mochten bestaan… De Joden maar ook de helpers hiervan vonden de dood op de meest gruwelijke manieren… Maar wat hebben we ervan geleerd? Wat is er op de wereld veranderd als we het hebben over afslachten en er niet mogen zijn… Wat hebben we geleerd over pijn? Over haat? Wat hebben we geleerd over macht? En wat hebben we geleerd over vrijheid? Hoe mooi is onze vrijheid maar hoe hardleers is de mensheid? Twee wereldoorlogen en in sommige landen zeg maar de derde wereldoorlog… Het terrorisme omdat je niet bij een geloof hoort of wil aansluiten… Wat hebben we geleerd over verdriet? Want, is het minder dan toen?
“Wat hebben we ervan geleerd? Wat is er op de wereld veranderd”
Tijdens de twee minuten stilte regent het mogelijk behoorlijk hard dit jaar en de wind gaat tekeer… Het loeien van de wind en het neervallen van de druppels bepalen de sfeer en natuurlijk de omgeving die met een triest gezicht de oorlog herdenkt… Dit geldt voor de betrokkenen van de herdenking, die in Amsterdam of elders moeten zijn. De klok luidt op de Waalsdorpervlakte en dan wordt het stil… Doodstil! Twee minuten staan we serieus stil bij de slachtoffers en omdat we er niet bij kunnen zijn zal dit zijn achter de TV, via de radio of gewoon onderweg… Mogelijk aan de kant van de weg of bij een tankstation of parkeerplaats… Van jongs af aan leren we dat 4 Mei elk jaar om 20:00 uur stil zijn betekent en het leven éven op pauze staat… Twee minuten… Totdat het Wilhelmus klinkt! Rood, wit en blauw hangt halfstok en na de dodenherdenking klinkt een gedicht of verhaal… Alsof we éven weer het drama herbeleven…
“De klok luidt op de Waalsdorpervlakte en dan wordt het stil… Doodstil!”
De avond leeft voort op 4 mei en ‘s nachts wordt het bevrijdingsvuur aangestoken… We schakelen over van herdenken naar vieren! Onze vrijheid is onze blijheid en onze blijheid is onze kans… Een kans om te zijn en verder te ontwikkelen in wie we zijn! Géén angst om op de trein te moeten, géén trein die naar de dood gaat… Onze reis is die naar een goede toekomst en dat moet zo blijven! Niet alleen nu, maar voor altijd… Géén ster om veroordeeld te worden, wél een ster om te blinken in wie je bent en zoals men je kent… Dát is vrijheid, dát is blijheid! Leven is leven en niet geleefd worden, geleefd worden omdat je anders bent en omdat men je uiteindelijk wil uitbannen… Dát leven is verleden tijd! Tenminste in ons land, in ons Europa! We kunnen heen en weer door alle landen en over de hele wereld en op sommige plekken laat in de vorm van overblijfselen en monumenten de oorlog ons de herinnering herinneren… Gruwel staat op ons netvlies, jong of oud, we hebben allemaal beelden gezien op TV of zelfs meegemaakt!
“Dát leven is verleden tijd! Tenminste in ons land, in ons Europa!”
Het leven is mooi en duurt maar even, we hebben de vrijheid om te leren en streven
Geen afkeur omdat we zijn zoals we zijn, want dat was toen de pijn
Een schot omdat je Jood was of een hulp, en als het moest trok men je uit je stulp
Eén idee van een idioot, dat legt de theorie over zogenaamde monsters bloot
Hitler, de meest gruwelijke naam in de gedachte van de mens, een pijn aan ieders ooglens
De beelden van het drama in zwartwit, maar Godzijdank nu de vrijheid in kleur
Wel wens ik, wel wenst een ieder, dat overal vrijheid ontstaat en haat weggaat
Een wereld van liefde, warmte en vrijheid, nooit meer die moeilijke strijd…
Dat is vrijheid, dat is kunnen gaan waar je mag staan…
