
April doet wat ie wil!
Beste lezer, het is alweer twaalf april en deze maand doet dit jaar écht wat ie wil! Eerst genieten we van prachtig lenteweer met bijna vijfentwintig graden en een week later is het nog maar gemiddeld vier graden met matige vorst in de nachten. We weten met z ’n allen niet wat we van deze maand moeten verwachten, maar wel dat de kapstok een muts, sjaal maar ook bodywarmer en zomerjasjes bevat. We lopen de ene keer in de korte broek en de andere keer moeten we de winterkleding weer aan. Tjah… Hoe wisselvallig wil je het weer hebben!? Staan we aan het begin van een ander klimaat? Waarbij dit een gewoonte wordt? Wordt het écht tijd dat we beter voor de wereld gaan zorgen? Wordt het tijd dat we God ’s creatie zélf gaan repareren? Dit is een soms terugkomende gedachte die in me opkomt als ik naar buiten kijk en vooral vorige week toen het sneeuwde en ik hoorde dat er vijf centimeter is gevallen…
“Wordt het tijd dat we God ’s creatie zélf gaan repareren?”
Het weer is niet meer te vertrouwen, want de éne keer is het 23 graden, de andere keer gaan de getallen kelderen naar nét boven het vriespunt. Mensen lopen het risico vaker ziek te worden en voor de geestelijke gesteldheid is het ook niet alles! Vorig jaar deze tijd bleek dat door de Corona-maatregelen, de lockdowns de wereld zich weer langzaam begon te herstellen. Schonere lucht, schonere wateren en nog veel meer van dit soort dingen. Het bewijs is er, lijkt me! Als we allemaal rekening houden met het milieu qua uitstoot kunnen we samen weer de aarde redden en de seizoenen hun recht teruggeven! Want, vorst in April, dat kan, maar een keldering van 23 naar 4 graden zijn we toch niet meer gewend? Het is raar, het is vaag, het is niet wenselijk, maar we moeten ermee dealen. Ik heb er een weekje vakantie opzitten, en vlak voor vakantie was het heerlijk warm met 23 graden. Je pakt je koffer alvast in en vervolgens schrik je je rot als je de weersverwachting ziet…
“Het is raar, het is vaag, het is niet wenselijk, maar we moeten ermee dealen”
T-shirts in de koffer, zwembroek, korte broek, en niet te vergeten zonnebrand en eventueel aftersun. Daarbij wat vesten en toch lange broeken, maar toen ik het weer voor mijn weekje vakantie zag besloot ik toch maar om de inhoud van de koffer te veranderen. Tjah… Iets te vroeg de koffer ingepakt, maar gelukkig hebben we de weersvoorspelling! Het was overigens wel een prachtige week en we hebben veel van het mooie eiland gezien. Door regen en zonneschijn, de natuur heeft altijd haar pracht. Het uitzicht is enorm en met een regenpak aan kun je toch blijven doorgaan. De vraag is alleen of je dat wil… Nat worden! Tenslotte hier mijn gedicht:
April begint met een kikker in je bil maar gedurende de maand doet het wat het wil. Zon, kou, maar ach… Wereld. Weet dat ik van je hou! Je laat je van alle kanten zien, en misschien is het de straf van ons toedoen en dat verdient géén absolutie tien! Lente begint volop te bloeien, knopjes komen uit, bladeren en bloemen beginnen te groeien. Lente is nieuw leven, en dat leven duurt maar even. Mensen, planten, dieren, alles leeft, maar wat als niemand dat een kans geeft? Wat als geld en macht belangrijker is? Hoever moeten we gaan in het gemis? We kijken uit naar toen, want we weten met z ’n allen drommels goed wat we moeten doen… Jij, prachtige wereld, jij hebt het maar te accepteren maar ik vrees dat we nooit van je zullen leren! Hoe je je best ook doet, hoe je je ook verweert, geen mens, geen machine die er van leert.


2 reacties
Lies
Mooi weergegeven Bas.
admin
Dankudanku 😉