Ik ga zo slapen… Maar hoe is de dag morgen?
Ik ga zo slapen, want de nacht nadert. De gordijnen gaan dicht en zodra ik in bed lig vraag ik me het volgende af… Zijn de kaarsjes uitgeblazen? Ik ga naar beneden en controleer nog een keer of alles donker is in de woonkamer. Ik loop weer naar boven en ga in bed liggen… Ik vraag me nog iets af en dat is of ik de wekker heb gezet van mijn telefoon… Ik pak mijn telefoon en ik controleer dit. Alles is goed en ik doe nu écht het licht uit van mijn nachtlamp naast mijn bed. Eenmaal in het donker vraag ik me wéér iets af, alleen kan ik daar geen antwoord op krijgen… Hoe ziet de wereld er morgen uit? Wat zijn de nieuwsberichten als ik morgenvroeg de telefoon erbij pak of tóch nog even de TV aanzet? Hoeveel rellen zijn er nu weer geweest in ons Nederland? Hoeveel onschuldigen zijn gedupeerd door een stel op hol geslagen mensen? Wat moet er nog meer kapot om alle woede en ontevredenheid kwijt te zijn?!
Jongeren, jongvolwassenen en volwassenen, nét zoals iedereen geboren met een doel op deze aarde en in dit leven. De één kiest voor een liefdevol en nuttig leven, de ander kiest voor de goot… In deze goot met hele groepen rondlopend met waarschijnlijk maar één gedachte… Zoveel mogelijk vernietigen en zoveel mogelijk verdriet aandoen… Zoveel mogelijk kapotmaken in de harten van keiharde ondernemers en gevaar brengen aan hulpdiensten die voor het héle Nederlandse volk opkomt om simpelweg voor iedereen een pijnloze nacht te verzorgen om de ochtend weer in het zonnetje te mogen meemaken… Zij, de hulpdiensten die het voor óns doen, om óns weer een nieuwe dag te geven in een wereld die steeds ruiger wordt door toedoen van rellende vluchtelingen die lijken te vluchten voor het goede! Vluchten voor een goed leven met veel liefde en toekomst! In plaats daarvan maken ze hun eigen leven kapot!
Want, beste relschopper… Jij met je misschien pas achttien jaar neemt de rest van je leven dat blok beton mee van ‘die periode van Corona’ toen je het nodig vond om mee te doen aan rellen of om zelf het initiatief te nemen… Jij die misschien een levenslang strafblad meekrijgt van de rechter en ongelijk moet ik de rechter hierin niet geven… Levenslang straf, daar lijkt het wel op want wat ga je vertellen bij dat sollicitatiegesprek of wat ga je aan je nieuwe vriendin vertellen? Die vriendin waar je over vele jaren heel graag mee zou willen trouwen? Jouw foto die al jaren op internet rondgaat omdat je in het jaar 2021 tijdens een avondklok tóch de regels overtrad en met een idiote menigte de straat opging om maar raak te slopen?! Het is makkelijk om te zeggen ‘ze doen het zelf!’ en ‘hopelijk zal hun straf fors zijn!’ maar het zijn allemaal geschade zielen die op één of andere manier, om één of andere reden ooit het goede en misschien zelfs wel het goede met God hebben losgelaten… Allemaal ‘verloren zonen en dochters’ om het zo te zeggen!
Gebed gaat ook naar hun, naar hun dat ze onze HEER mogen vinden en mogen ontdooien in een liefdevol en warm leven! Dat ze wijs worden en kiezen voor toekomst en niet voor een strafblad en levenloos rondzwerven! Dat ze het kwaad mag worden ontnomen en liefde in hun hart mogen toelaten… Hoeveel haat je naar dit soort mensen kunt hebben… Dat hoor ik om me heen en zelf maakt het me ook boos, zélfs woest! Het niet eens zijn met maatregelen, oké dat moet iedereen zelf weten maar kom op!!! Op de ‘slooptoer’ gaan om wat eigenlijk?! Denkt men daarmee een oplossing te vinden? Is dat de oplossing van deze levenloze figuren?! Samen de schouders eronder! Samen weer op weg naar meer! Samen weer op weg naar een normaal leven en samen weer op weg naar vrijheid! Samen op weg naar ‘samenzijn’ zoals het hoort…… Dat is hoe ik morgen opsta en mijn gordijnen lostrek en met een lach op mijn gezicht naar buiten de wereld inkijk!
