Een rare wereld
We leven momenteel op een rare wereld, want we mogen niet knuffelen en het liefst ook niet buiten huis zijn om te buffelen. Men zou zeggen: buffelen doe je thuis maar want op straat of op kantoor zijn tegenwoordig alle rapen gaar… Je kunt ziek worden en als je om je heen kijkt dan wordt dat ook bevestigd door alle waarschuwingsborden… Een avondklok zal het met zo ‘n dertien procent moeten uitroeien, maar wat zal sommigen dat boeien? Amsterdam was zondag de plek van protesten en boosheid maar kom op joh… we doen het toch niet voor niets? We moeten toch spoedig weer terug van niets naar in ieder geval iets??? Het ligt in onze handen en ook de actievelingen die tegenover oom agent staan te protesteren trekken gewoon aan het kortste lontje. De overheid snoert hun, net zoals ons allen op de nodige momenten het mondje… Terecht of niet? Weet dat corona momenteel nog steeds alles ziet!
Een rare wereld, dat is het voor iedereen, ookal voel je je soms behoorlijk alleen… Vier muren die elke dag weer op je afkomen, maar wees gerust, momenteel kun je overdags nog lekker wandelen tussen de bomen. Niet met tien, niet met vijf of met twee, maar met één persoon is het toegestaan, dus waarom nodig je één iemand niet uit om even samen te gaan? Die avondklok is balen, maar weet je? We zitten allemaal te balen! Het is doorbijten in deze strijd, en inderdaad, het is een rare en verdrietige, deprimerende tijd! We hebben 2020 achtergelaten als Coronajaar maar zie het lichtpuntje aan het eind van het jaar als een mogelijk gebaar… Genezing, inenting, langzaam zullen we op een dag weer teruggaan naar normaal… Langzaam zal iedereen weer opstijgen in de positieve spiraal! Mondkapjes, anderhalve meter afstand, sociaal zijn wij als mensen momenteel afgeschreven lijkt het wel, maar vergeet het niet, het gaat om een tijdelijke veiligheidsbel!
Hoe nu verder? Waar gaat het met de mensheid heen? We raken van elkaar gescheiden maar wanneer mogen we weer samen bij elkaar zijn met ons gezamenlijk gebaar? Wanneer weer vakantie? Wanneer weer naar festivals? Wanneer weer naar de kerk en wanneer weer samen als familie samenzijn? Wanneer weer de kapper of de sportschool en wanneer weer naar het theater of de bioscoop? Dit zijn allemaal vragen waar geen antwoord op kan worden gegeven maar één ding is wel zeker… Het ligt voor een deel in onze handen! Niet alleen in ons land maar ook in alle omliggende landen! Nog even doorbijten, nog even balen, nog even misschien die ene serie bingewatchen of dat potje gamen afmaken… Het zal niet lang meer duren want dit jaar zal de postbode ons een uitnodiging voor inenting sturen! Een beetje van de specialist en een beetje van onze lieve HEER! Heb vertrouwen, ookal is het moeilijk om er goed gevoel aan op te bouwen! We moeten wat, want die vervelende Corona zijn we toch allemaal SPUUGZAT?!
God is groot, en nee, gelukkig is hij niet dood… Hij leeft en nu nog steeds! Vouw je handen en bid maar wees ook dankbaar… Weet je dat het spoedig zal terugkomen dat prachtige gebaar?! Het mooie leven óók hier op deze aarde want ookal leven we nu haast geïsoleerd, onze prachtige planeet, maar ook het eeuwig koninkrijk van God verliest nooit zijn waarde! Probeer het eens… wat kan het voor kwaad? Hooguit kost het een paar minuutjes van je tijd, maar wat maakt het uit in deze saai afwachtende Corona-strijd?! Het is niet vreemd, het is niet stom en al helemaal niet dom… De Heilige Geest kan door iedereen en om iedereen… Want met de geest, met God en Jezus ben je nooit alleen…… Open je hart en verwelkom je schepper, want de schrijver van dit lange gedicht weet waar hij het over heeft! Daarom is hij dankbaar en vol van geloof omdat zijn hart vol met kleur doorleeft!
