Politiek… slopend of helpende hand?
Beste lezer, het is je hoogst waarschijnlijk niet ontgaan. De toeslagenaffaire en de nare schrijnende verhalen over iemand die duizenden euro ‘s moet terugbetalen omdat deze persoon boodschappen van de moeder heeft gekregen omdat ie niet rondkwam van de bijstand. Een nu demissionaire coalitie in Den Haag die mensen als fraudeurs neerzet en lak heeft aan het feit dat al deze mensen eraan kapot gaan… Door de toeslagen-affaire is vorige week vrijdag het kabinet gevallen waarbij de één zegt ‘terecht’ en de ander laat weten dat het onterecht is! Moet een kabinet, nu ondertussen demissionair zover gaan dat hele gezinnen eronderdoor gaan en dat mensen levenslang aan een schuld vastzitten van tig duizenden euro ‘s? Huwelijken die stranden omdat geen van beide ouders de spanningen meer aankunnen en wat dacht ons VVD-leidend coalitie van de kinderen van alle gedupeerde ouders?
“Moet een kabinet, nu ondertussen demissionair zover gaan dat hele gezinnen eronderdoor gaan en dat mensen levenslang aan een schuld vastzitten van tig duizenden euro ‘s?”
Overheid is het goede voorbeeld, toch?! Tóch begin ik hier persoonlijk meer mijn twijfels bij te krijgen! Want wat als je één wetje overziet? Wát als je gewoon probeert te leven en keihard werkt? Wat als je alle verhalen om je heen hoort over de toeslagenaffaire? Dan gaan je haren toch rechtovereind staan en krijg je kippenvel als je de schrijnende gezichten ziet? Al jaren spanningen moeten opbouwen met de vraag of je het de volgende dag overleeft… Niemand die naar je luistert en zelfs de mogelijkheid om hulp te krijgen wordt je ontzegt! Ofwel, je krijgt één kans en dat is die naar de vernietiging! Een bijstandsuitkering krijg je toch om in je eerste levensbehoeften te kunnen voldoen? En uiteindelijk helpt de gemeente je toch weer aan het werk? Blijkbaar is het niet helemaal juist! Misschien zou je denken: Wat heeft de gemeente die de bijstand uitkeert met de politiek te maken… Ook de gemeente is overheid. Vanuit de eerste en tweede kamer worden alle wetten en regels beslist.
“Niemand die naar je luistert en zelfs de mogelijkheid om hulp te krijgen wordt je ontzegt! Ofwel, je krijgt één kans en dat is die naar de vernietiging!”
Wat als het ‘goede voorbeeld’ in Den Haag maar ook de gemeente al een zwaard boven veel mensen hangen? Niet thuis laten horen als iemand zijn of haar verhaal wil uitleggen en wil uitleggen hoe het zit omdat hij of zij anders niet kan rondkomen? Je leven is al anders als je bijstand hebt, je leven is al anders als je schulden hebt… Het licht aan het einde van de tunnel is normaliter altijd een beetje in zicht als je een uitkering hebt want er is altijd kans dat je wel weer werk vindt en de boel weer kunt herstellen, maar wat als dat licht wegvalt? Een oneindige tunnel dat ervoor zorgt dat men nog steeds dieper in de grond zakt… Moet een overheid de reden zijn dat mensen het leven niet meer zien zitten? Hard zijn als het nodig is prima, maar even buiten beschouwing laten of de betreffenden schuldig zijn of niet… Dit is naar mijn mening hard zijn met een stenen hart en een al lang ingevroren ziel! Mensen zijn geboren om een doel te behalen en te groeien, niet om geboren te worden en te worden afgeslacht op een monsterlijke wijze…
“Mensen zijn geboren om een doel te behalen en te groeien”
Waar eindigt dit? Wanneer gaat voor de betrokkenen, anders gezegd de gedupeerden weer het licht overheersen? Wanneer gaat Nederland weer Nederland worden? Stem in Maart, stem wijs, stem met je hart en niet alleen voor jezelf maar ook voor de goede gesteldheid voor de mensen om je heen!
