Een uurtje langer, maar wel steeds dichterbij!
Een uurtje langer in het donker, voor de één prettig, voor de ander minder. Een uurtje, wat is dat op een mensenleven? Helemaal niets maar in zo ’n nacht met wind en regen kan het lang duren als je niet kunt slapen. Het is een stap verder, alweer één! De winter komt wel erg dichtbij nu… Oktober tikt door en November staat er al weer voor! Langer donker, korter licht… De natuurlijke vitamines van de zon worden alsmaar minder… Het wordt kouder, het wordt natter en winderiger… De takken van de bomen, de bladeren, ze dansen naar de pijpen van keizer Herfst. Bladeren vallen af en dan is het wachten op… Koning winter! Een harde, soms zeer harde bries van de wind gaat over in klappertanden van de kou buiten… Muts op, handschoenen aan en sjaal om! Gaan we deze winter wél schaatsen?
“De takken van de bomen, de bladeren, ze dansen naar de pijpen van keizer Herfst”
De tijd, anders gezegd de wintertijd, je gaat in het donker naar je werk en komt in het donker weer thuis… Voor sommigen een depressie, voor de ander een normale gang van zaken in hun leven… Wordt het kouder of weer warmer? Kwakkelen of vernikkelen? Elfstedentocht? ’s morgen vroeg voor de TV live zitten kijken als een Nederlandse traditie of wordt het in je T-shirtje binnenzitten terwijl je naar buiten kijkt… Waar blijft die winter?! Het beeld van sneeuw, vorst en ijs of de ‘verlengde herfst’? Het is niet meer zeker, het is niet meer normaal onze winter… Wit of groen landschap of allebei? Staan we dit jaar met z’n allen op het ijs of simuleren we een kunstmatige winter met een glühwein in ons eigen huis? Het weer, niets is zo onvoorspelbaar als dat! Grijs en nat of wit en blauw? Wij, met onze rookworst en soep… Gelukkig is dat in het beeld van een Hollandse winter gebleven nét zoals de stamppotten!
“Het is niet meer zeker, het is niet meer normaal onze winter…”
De weerman die enthousiast over een witte kerst gaat vertellen, want de kans is groot of moeten we onze kerstboom van een groen landschap halen? Elk jaar hopen we op deze witte periode… Want een witte kerst is toch haast magisch om het zo even te zeggen? Alle lichtjes in het wit dat willen we toch allemaal? Weet je nog in de kerstfilms waarbij het op kerstavond opeens gaat sneeuwen en eerste kerstdag alles wit is? Vrolijk kerstfeest terwijl je met de slee de kinderen trekt of samen naar de kerk gaat en bij aankomst het koor zonder jas en muts stille nacht zingt bij de ingang… Sneeuwballengevecht of gewoon voetballen? Het is altijd maar weer spannend wat het dit jaar wordt… Koning winter, niet meer zo sterk als vroeger, hij met zijn fratsen om alles wit te maken en te verstijven… Dat is niet meer het beeld van nu, maar een herinnering afkomstig uit vroegere tijden!
“Sneeuwballengevecht of gewoon voetballen? Het is altijd maar weer spannend wat het dit jaar wordt…”
Voor nu geldt, een uur langer slapen en de klok een uur terug zetten! Een uur extra, een uur langer je ogen dichthouden… Een uur langer nadenken over de zaken of een uur langer heerlijk in je droom blijven doorgaan… De klok die maar blijft doortikken tot sint juttemis of totdat de batterij leeg is… Tot het moment van opnieuw opdraaien of opwinden… Wat het ook is, de tijd tikt door en misschien maar goed ook! Tijd om te vervullen of in te vullen, alleen of samen… De klok met zijn bimbam, het horloge met zijn piepje of de mobiel met zijn deuntje… Hoe muzikaal of effectief het ook is, als het stilstaat is het een gemis! Tijd voor afspraken, eten en werk… Want waar is de wereld zonder tijd? Zonder de klok en de reminders en agenda ‘s? Tijd hebben we nodig! Tijd hebben we om te groeien en bloeien…
“De klok met zijn bimbam, het horloge met zijn piepje of de mobiel met zijn deuntje…”
