
Herfstgedicht
Herfst, het lijkt ver weg, maar ohh wat een pech! De zomer heeft nog zoveel zin om nog even door te gaan, om tóch nog even met de laatste lootjes vooraan te staan! Dertig graden en hoger, de herfst zal haast verbranden zou je zeggen, we gaan met alle eikels en kastanjes nog even naar de stranden. Nagenieten zolang het nog kan, want als prins herfst écht zijn intrede doet waaien we omver zó richting de warme kan! Warme melk, chocomelk, cacao, het is weer tijd, want het wordt weer een strijd! Griep en verkoudheid, het ligt voor je op de loer en wat denk je van de lekkere warme vloer?
Storm, regen en misschien zelfs wel matige vorst, ook in de herfst heeft koning winter weleens een beetje dorst. Je voelt hem steeds dichterbij komen, want ook hij, Koning Winter, zal door je bloed stromen! Heerlijke soep, en dan het liefst de vanuit huis gemaakte maaltijd, dat maakt etenstijd het moment dat je alles even aan de kant smijt. Lekker toetje of toch de pap, kom dáár bij de jongere generatie maar niet mee aan want die vinden het alleen maar ‘drab’. Niets gewend of zijn wij gewoon teveel verwend, hoe je het ook went of keert, binnen is het lekker warm en buiten is het de kou die langs je heen scheert!
Over drie maanden is het weer zover, dan is koning Winter weer in het land, en wat doet het met ons gezond verstand? Soms een dipje, maar bij anderen ook weer helemaal niet, het is net hoe je het licht in jezelf ziet! Zie het niet als een schuld maar heb geduld, in het nieuwe jaar komt de zon weer en zit jij weer in een nieuwe sfeer…

