Ik ben wie ik ben……

Ik ben wie ik ben, vaak zoals ik mezelf ken, soms ook niet, want soms is het onbekend wat er op me afkomt. Paniek, angst, of juist een reminder van vroeger. Een tip voor de toekomst of een zetje in het heden… Soms een terugblik naar het verleden met steken en soms een positieve groei waardoor ik steeds verder bloei. Soms zak ik weg, soms ver en soms ondiep, die ander weet het niet, die ander ziet het niet, enkel diegenen die me écht kennen! Ik, die prater dus niet! Of toch wel?! Misschien een beetje… Blijft moeilijk voor me, maar enkel diegenen die me écht kennen ken ik ook! Poortje open of poortje dicht, anders gezegd, hart open of wat geslotener… Zij die mij kennen en ik hun ook horen mijn hart aan, mijn blijdschap en verdriet. Het is wie ik ben, het is zoals ik mag zijn, het is zoals ik me voel in vreugde en pijn.

Ik ben voor de één anders, voor de ander gewoon normaal, maar het is nog steeds wie ik ben! De zenuwpees, de koppige, de paniekzaaier, de serieuze man, de dromer, de lachebek, de humorist maar ook het luisterend oor die naast je zit! Ik ben de gevoelige, de kwetsbare die snel geëmotioneerd raakt, maar ook diegene die niet snel kwaad wordt en soms over zich heen laat lopen, ik ben diegene die langer blijft hopen dan de ander, waarbij de ander denkt ‘kap er toch mee!’ het heeft geen toekomst, het heeft geen zin! Maar toch duurt het even omdat ik het inzetpercentage niet op honderd maar tweehonderd procent wil zien! Ik die me zorgen maak om dingen waar een ander zich geen zorgen om maakt, het is gewoon zo waarbij sommigen zeggen ‘maak je niet druk!’ maar ik ben nu eenmaal druk in mijn hoofd als ik denk dat het nodig is!

Ik ben wat ik doe, ookal heeft het veel meer structuur nodig en moet soms niemand anders aan mijn werk zitten. Het is wie ik ben en waar ik voor mag staan en knokken om er ook bij te mogen horen… Ookal zeggen sommigen dat ik autistisch ben! Waarom, alleen omdat ik als mens functioneer en niet als een computer? Zeg mij eens… wie houdt dat zijn of haar hele leven vol?! Ach… Diegenen die denken het te kunnen komen er nog wel achter! Gelukkig heb ik die fase al gehad in mijn leven… Ik ben diegene die het soms even niet meer ziet zitten en zich terugtrekt, soms even een denkbeeldig bordje aan zich hangt ‘niet storen s.v.p.’, gewoon omdat dat is wie ik ben en mijn grenzen dan zijn bereikt! Nou en?! Dat is mens zijn! Ik ben diegene die dat soort gevaar in de toekomst wil beperken! Ook ik zorg voor mezelf, ookal lijkt het soms misschien even niet zo, tóch doe ik het!

Ik ben diegene die graag met anderen ‘ouwehoert’ en meer aanwezig kan zijn. Op een ochtend op het werk op een wat luidere manier ‘goedemorgen’ kan laten klinken omdat ik om mijn omgeving geef! De uitstraling die aangeeft ‘iedereen is welkom!’ en de uitstraling die wil zeggen ‘wees lekker jezelf, want dat ben ik ook!’ Ik ben het praatje, de lach, soms de slappe lach, maar soms ook de traan en de knuffel, het medeleven en indien men wil het gebed… Ik ben het respect naar de ander, ookal past het niet bij mij, nog steeds ben je welkom! Voor mij is iedereen gelijk! Géén apartheid, maar gelijke omgangsnormen en waarden…… Ik ben de schrijver, de fantaseerder, de verteller, de beelddenker, de projector die sommige dingen die in hem omgaat omzet in beeld en tekst! Heb je er wat aan of heb je er niets aan, lach je erom, laat je een traan vallen of spreekt het je op een andere manier aan… vergeet niet, ik zal naast je staan!

Ik, de heilige, de gelovige, het is wie ik ben… De één wil er wat van weten, de ander negeert het of reageert fel! Voor mij God en Jezus de redder, voor de ander de alien of gewoon helemaal niets! Voor mij is God de gids, voor de ander Allah of misschien wel de wetenschap. Ik ben mezelf met mijn voor en nadelen, waarmee elke dag weer te spelen, namelijk wat is beter en wat gaat slechter… Al met al, het maakt mijn relatie met mezelf hechter! Ik, diegene die soms lacht om dingen die een ander niet humoristisch vindt, mijn glimlach gemeend laat zien en soms raar wordt aangekeken. Het is wie ik ben, de gevoelige persoon die niet iemand uitlacht als ik in de lachmodus ga. Mijn rugzakje is wie ik ben, waar ik aan werk, soms vechten om er bij te mogen horen, maar wel werk aan genezing. Soms ben ik de kluns, soms ben ik onhandig, soms weet ik het niet wat anderen vaak wel weten, alsof het allemaal normaal is of zoiets… Het is wie ik ben!

Op die puntjes na, of gewoon die punten, ben ik toch diegene die ook tussen de mensheid sta. Open en aanspreekbaar, met mijn goede en ook slechte kanten, de lach, de traan, het feestje of het serieuze gesprek of peptalk. Ach, soms moet je er even doorheen kijken, wat je ziet is niet altijd wat het is, voor sommigen misschien ook wel, dat ligt aan de persoon in kwestie… Het is misschien iets anders, maar geloof me, het is niet eng, het is misschien een iets andere weg, maar uiteindelijk met hetzelfde doel! Mag ik je nogmaals voorstellen? Ik ben gewoon mezelf!

Met vriendelijke groet,

Mezelf