Volharden

Beste lezer, we hebben er allemaal tot soms vervelends toe mee te maken. Hoelang moeten we nog wachten tot we de ware vinden of hoelang duurt het voordat we die baan hebben die bij ons past? Wanneer krijgen wij nu eens kinderen of wanneer behaal ik nu eindelijk eens mijn diploma of rijbewijs? Dat kunnen allemaal dingen zijn waar we allemaal elke dag mee in onze gedachte lopen, en de één gaat het makkelijker af dan de ander. Het is in deze maatschappij van presteren en stoer moeten zijn ook niet makkelijk om op te vallen en ermee te kunnen handelen. Andere dingen komen nu eenmaal niet altijd op ons pad terwijl we het erg graag willen! Tóch moeten we erin blijven geloven dat het goed komt, hoe moeilijk en vermoeiend het ook is!

“Het is in deze maatschappij van presteren en stoer moeten zijn ook niet makkelijk om op te vallen en ermee te kunnen handelen. Andere dingen komen nu eenmaal niet altijd op ons pad terwijl we het erg graag willen!”

Vooral als het om geloof gaat, want soms is het erg moeilijk om te blijven geloven in God als het allemaal tegenzit of je bijvoorbeeld in een depressie zit. Bestaat er wel een God, is al dat grote wat in de bijbel wordt verteld, en in de kerken wordt beloofd wel waar? Leven we niet op aarde en is dat alles? Waar is God soms als je hem nodig hebt?! Je voelt hem niet of soms niet maar toch moet je volharden! Blijven vertrouwen dat het goed komt, ookal duurt het jaren, véle jaren! Vooral in deze tijd waarbij we al maanden te maken hebben met Corona zal het voor veel mensen extra moeilijk zijn om vol te houden aan de afstandelijke gedragen binnen de maatschappij, ookal worden de maatregelen weer soepeler, tóch kampen we nog wel met de anderhalve meter afstand en worden er nog steeds normale dingen in ons leven niet georganiseerd, zoals bijvoorbeeld de kerk of evenementen en festivals.

“Bestaat er wel een God, is al dat grote wat in de bijbel wordt verteld, en in de kerken wordt beloofd wel waar?”

Is de aarde niet een groot speelveld waar iedereen mag doen wat hij of zij wil? Ten koste van een ander? Er is één iemand die ons dat wil laten geloven, en dat is de man met het vaak getekende harkje en de horens, namelijk de duivel. Hij wil ons naar hem toe trekken en uiteindelijk kapotmaken. Dit klinkt hard maar het is absoluut een feit! Elk vernietigde ziel is een emmer vol tranen bij God…… Volharden is de grootste uitdaging, door water en vuur gaan, woede en verdriet, accepteren en niet accepteren, uiteindelijk de opgeruimde jij, de kwetsbare jij. Misschien ben je alles kwijtgeraakt, is alle maskerade voor je weggehaald, en ben je nu zover dat je in een nieuwe fase kunt stappen. Of toch nog niet?! Misschien denk je er anders over, het gaat in het leven om leren en ervaren, hoe moeilijk het ook is! Volharden is niet naar de ander kijken, maar naar jezelf! Jij hebt die band met God, maar toch is het soms verrekte moeilijk om hier stabiel in te blijven! Ookal sta je altijd voor de preekstoel in de kerk…

“Misschien ben je alles kwijtgeraakt, is alle maskerade voor je weggehaald, en ben je nu zover dat je in een nieuwe fase kunt stappen. Of toch nog niet?!”

Ook ik heb er moeite mee… Soms ben ik blij, soms ben ik kwaad, soms weet ik het niet meer en laat ik het maar gewoon gaan zoals het gaat. Dan komt er weer een moment van wakker worden en kun je weer verder. Soms voel ik verdriet, onbegrip en de volgende dag kan alles weer anders zijn! Ook dat is volharden…… Eerst de rotte peren, dan de heerlijke zoete appels! De klokt tikt bijna elf uur aan, en al volhardend en slaperig sla ik mijn werk op en ga ik een aantal traptreden hoger om te slapen. Morgen weer een dag, morgen weer een hoop wijzer, en anders overmorgen, misschien wel volgende week of volgende maand! Al met al, volhardend wens ik je welterusten en anders een fijne dag als je dit de volgende dag leest!

“Eerst de rotte peren, dan de heerlijke zoete appels!”