De donder…

De donder, voor ons een knal, voor de natuur een wonder… Een diepe zucht zo uit de vochtige lucht. Vers gekomen, voor planten, bloemen en bomen. Maar ook wat leeft, beweegt rent en zweeft, ook zij zijn diegenen die naar frisse lucht en vocht streven en misschien vergeet men soms even waarvoor we leven. De wereld is mooi, mooi met zijn natuur en atmosfeer, het is een kwestie van avontuur en leer… Zijn warmte, vrieskou en gelukkig ook weer dooi… De donder die overheerst en de zon die schijnt, wat is de wereld toch mooi!

De dreiging, de vogels die wegvliegen en de plotselinge temperatuurdaling na zijn flinke stijging… Een hysterische reactie met veel bombarie, een lucht waarvan je niet kan zeggen hij is zo geel als een kanarie… Groen, rood of ultragrijs, het is een kwestie van licht en donker in dit aardse paradijs. Overstromingen of beschaafde plassen, veel dieren hebben zich hier graag en met succes in gewassen. De tel na de flits vertelt de afstand, een controle om naar binnen te gaan of om daar met gevaar voor eigen leven in groot gevaar te staan…

Onweer, een mooi verschijnsel met zijn flits en tel, maakt het een ideaal beeld met als gevolg een door water overlopende rel. Na regen komt zonneschijn, dus hoe je het ook wend of keert, na mogelijke irritatie is er altijd een punt waarop je het weer opnieuw eert. Het weer is net het leven, elk verschijnsel duurt soms lang, soms even… Een goed en fout kent de natuur niet, wel is het aan de mens of je het goed ziet!