Oh geef nooit op! D’r uit de Cock!
‘Oh geef nooit op!’, je kent het nog wel, de kreet vroeger zondagsavonds op RTL 4. Peter Jan Rens die wensen vervulde van kinderen door in het gat te springen in de studio. Nu, een goede zevenentwintig jaar later staat het nog steeds op mijn netvlies. De zondagavond met het gezin voor de TV en elk kind op school praatte erover na. Hoe een leuk opgezet programma zoveel positieve reacties bracht, waarin je in een groot gat kon springen en voila! Daar was je dan op de bestemming. Met alle spanning en sensatie keken we, luisterden we en ervaarden we hoe we zelf in ons leven, ons jonge leven later dromen en wensen konden vervullen. Dan zaterdagavond, want een zaterdagavond niet gelachen was een zaterdagavond niet geleefd! Zowel Andre als Ron, of de maffe personages van Andre deed ons huilen van het lachen en had maar geen cola in je mond want het kwam er zo weer uit of je verslikte je!
“Dan zaterdagavond, want een zaterdagavond niet gelachen was een zaterdagavond niet geleefd!“
Een aantal jaren ervoor had je talentenjacht met Henny, de mini-playbackshow waarin kinderen hun favoriete liedje zongen. Weet je nog dat magische moment dat Henny vele kids naar de ‘magische deur’ leidde? Van een normaal kind naar een zanger die de studio stil zong? Juichende of misschien wel verbaasde ouders die niet wisten dat hun kind zó goed kon zingen! Dan aan het eind de jury, en jawel, de meest bekende was toch wel bulletje! De bekende koe, maar ook de enige die kon praten en loeien tegelijk… Dát kon alleen bij de mini-playbackshow! En het was zo: Kinderen hebben pret, dus de ouders ook! Na twee lege zakken chips en een fles cola, natuurlijk genuttigd door het hele gezin of zélfs de hele familie dan was het tijd om te gaan slapen voor de kids… Niet te vergeten ‘met z ‘n allen zingen we van harte Gefeliciteerd!‘
“Dan aan het eind de jury, en jawel, de meest bekende was toch wel bulletje!“
Het was gezins TV, gewoon met z ‘n allen voor één scherm, een scherm met een buis erachter en weet je nog hoe het was om maar vier of vijf Nederlandse TV zenders te hebben? Nederland 1,2,3 en RTL 4 en 5? Meer was er niet, en er was gewoon altijd wel wat op! Als het niet lachen was geblazen was het wel spannend, want enkele jaren later, de vrijdagavond zaten we met onze appelflap en drinken voor Baantjer. De meest mooie politieserie ooit in Nederland vind ik! Hoe de Cock en Vledder elke zaak weer, soms met veel moeite wist op te lossen en ‘eruit de Cock!’ klonk omdat buitendam weer dwars wilde liggen met de wetjes… Een inkijk in het criminele en soms asociale leven van het land, waar ziekte en vloeken een gewoon stopwoord in Amsterdam was en roken nog gewoon in een cel kon! En dan, nadat de zaak was opgelost wilden we toch graag zien, nouja de meesten, hoe de moord werd gepleegd! Weet je nog dat achtergronddeuntje?
“Eruit de Cock!’ klonk omdat buitendam weer dwars wilde liggen met de wetjes…
De goede oude tijd? Misschien wel! TV van nu is anders dan die van toen. Een ‘met z ‘n allen’ met alle winnaars of ‘mindere winnaars’ bij elkaar, waar vind je dat nog?! Of heb ik al die tijd niet goed opgelet? Die talentenjachten zijn ook zó het zelfde tegenwoordig…
