Ja, maar…

Beste lezer, dit keer eentje uit de oude doos… De vijf van ‘ja, maar’.
Ooit heb ik deze op mijn oude website geplaatst, en wat is het waar! Hoevaak zeggen we met z ’n allen ‘ja maar’… Omdat we de ander niet vertrouwen of omdat je het niet kunt geloven. We zijn bang voor misschien wel iets heel ergs of voor de teleurstelling. Bang om iets kwijt te raken? Het is een logische reactie om ‘ja maar’ te gebruiken, het zegt iets over het houden van jezelf en / of van de ander. Het maakt je absoluut wél wat uit wat er in je leven gebeurt of bij anderen. Soms is het goed, soms is het fout om ‘ja maar’ te gebruiken maar hoe vind je hier de gulden middenweg in? Dát heeft met nadenken te maken denk ik…