Intelligente Lockdown
Beste lezer, we zitten ondertussen al een paar weken in onze ‘intelligente’ lockdown. Overal is het rustig, en juist nu middenin de lente missen we die gezelligheid zo om ons heen! Bij de één is Corona dichtbij, bijvoorbeeld in familie of vriendenkring, bij de ander ver weg. Als je de hele tijd thuis zit en je denkt ‘waar maakt iedereen zich druk over’ dan zou ik me dat nog wel voor kunnen stellen, maar zet de TV of radio en niet te vergeten het internet maar eens aan. Even meekijken op de IC van een ziekenhuis en je weet genoeg! Het hele gebeuren doet me denken aan zo ‘n rampenfilm… In de vorige eeuw maakten we er al films of series over, nu in 2020 is het realiteit! Mensen die zelfs in het bos soms met mondkapjes lopen, of op de markt of in de supermarkt. Waar je de dag van vandaag komt, je ziet angst en je voelt afstand!
“In de vorige eeuw maakten we er al films of series over, nu in 2020 is het realiteit!“
Waar gaat het heen met onze samenleving, waar gaat het heen met de economie, waar gaat het heen met mijn job? Drie vragen die door vele hoofden rondspoken, en het antwoord vrezen we al lang. We krijgen een nieuwe crisis, en sommigen zeggen dat deze erger zal zijn dan de laatste crisis van zo ‘n tien jaar geleden. Krijgen we weer veel leegstand, faillisementen en welke bekende merknamen verdwijnen uit onze straten? Wat gaat het met onze bankrekening en vaste lasten doen? Niemand kan er exact antwoord op geven, alleen dat we moeten volhouden in deze moeilijke tijd, en we moeten hopen dat het virus snel verleden tijd is! Staatssteun of niet, laten we hopen dat het slachtofferaantal van dit virus niet verder drastisch toeneemt! Bidden en blijven bidden, hoe en wanneer je het doet maakt niet uit, maar richt je ogen eens naar de sterren als het donker is! Misschien kan dit je eerste keer zijn.
“Drie vragen die door vele hoofden rondspoken, en het antwoord vrezen we al lang“
1,5 meter, een stukje tekst dat elke dag weer voorbij komt. De anderhalve meter maatschappij is waar we aan moeten wennen, maar komt het ooit weer allemaal goed? Kunnen we ooit weer hand in hand lopen en knuffelen? Ooit weer lekker knus bij elkaar zitten? Rondom een kampvuurtje? Ik geloof erin dat het goed gaat komen, alleen duurt het nog wel even. Ooit kunnen we zeggen ‘weet je nog?’ en vieren we onze ‘nieuwe vrijheid’! Ooit weer volle zalen, ooit weer gejuich op koningsdag en Bevrijdingsdag, ooit weer festivals, ooit weer zwemmen en sporten, ooit weer van die kater af, ooit weer een mensheid bij elkaar op de koffie, ooit weer kerken, ooit weer je verjaardag vieren, ooit weer het leven zoals het hoort te zijn zonder de pijn… Het is even doorbijten, maar beste mensen, we doen het met ons allen goed en ik zeg je, ga nog éven zo door!
“Ooit kunnen we zeggen ‘weet je nog?’ en vieren we onze ‘nieuwe vrijheid’!“
Er komt een moment, dit jaar, volgend jaar, dan zegt de Minister President: kom! Ga naar buiten, het is gebeurd! We zijn vrij, we zijn klaar met Corona! Ga naar buiten en begroet, feest en vier dat we het rotvirus hebben verslagen! Dan kijken we naar boven en zeggen we ‘bedankt’! Oók staan we stil… Bij de mensen die het niet hebben overleefd, bij het gemis, en natuurlijk ook het verdriet!
