Het is een natte dag…
Het is een natte dag, dus besloot ik om met de auto naar mijn werk te gaan. ‘s Morgens rijd ik weg van huis en ik druk op het kleine rode knopje van de autoradio. De DJ op de bekende radiozender doet zijn best om een spetterend programma in elkaar te zetten en met af en toe een supergaaf nummer lukt hem dit toch aardig moet ik je bekennen! De gemiddelde ochtendshow op de Nederlandse radio bestaat uit ‘dom ouwehoeren’ waar ik me ‘s morgens ontzettend aan kan ergeren, maar achter voorkeuzeknopje zes valt het gelukkig nog allemaal reuze mee! Met een combinatie van een leuk woordje, een oldie en een hit van de dag ben ik tevreden.
“De gemiddelde ochtendshow op de Nederlandse radio bestaat uit ‘dom ouwehoeren’ “
Tussendoor hoor ik een beetje wat er in de wereld gebeurt, maar moet ik daar nu écht happy van worden? Waar is het goede nieuws gebleven? Het leuke nieuws? Dat nieuws waar je spontaan een smile van op je gezicht krijgt… Helaas, ook dat behoort tot oldskool zou je haast zeggen! Het lijkt ondanks de DJ die zijn uiterste best doet een zonnebril op de wereld met grijze en mistige glazen… Weer, de zoveelste ochtend met rotnieuws en ach… die arme DJ staat er maar tussen. De verkeersinformatie doet er vaak niet veel positief aan mee… Ongeluk hier, verkeerscontrole daar! En dan die files, élke dag weer het zelfde liedje en vaak nog op dezelfde snelwegen!
“Helaas, ook dat behoort tot oldskool zou je haast zeggen!“
Een paar mooie plaatjes zijn gehoord en jawel, ook de onsmakelijke prikkels voor in de ochtend heb ik weer binnen en terwijl de reclame schettert met alle slijmerige gedragen en situaties waarvoor ik mijn portemonnee zou moeten trekken zet ik de auto op de parkeerplaats en stap ik uit… Heerlijk… even rust! Even rust totdat ik het kantoor weer binnen ben! Even rust terwijl ik een stukje moet lopen om binnen te komen met áltijd het eerste woord dat uit mijn mond klinkt… Goeoeoeoeoedemorgen!!! Ik haal mijn pasje tevoorschijn, de deur gaat open met een klik, de lift klinkt met een ‘pling’ en daar ga ik… Wéér de trap gemist!
“Heerlijk… even rust! Even rust totdat ik het kantoor weer binnen ben!“
Terwijl de computer opstart kijk ik naar buiten, wát een rotweer! Grijs, nat met een beetje mist… Lente, waar ben je?! Je bent nog zover weg… Kom alsjeblieft zo snel mogelijk deze kant op en reken af met die ‘depri winter’ van 2019 en 2020… De winter die geen winter mag heten! Wát een grijze massa! Al snel draai ik me om en kijk ik in mijn mail en andere toepassingen die ik nodig heb. Tijd om kleur te geven aan de dag! Met nog een beetje het deuntje van dat tegekke nummer in gedachte sta ik op en begin ik… Al zingend in gedachte denk ik bij mezelf ‘gelukkig ben ik niet de enige en houden we elkaar overeind!’
