Herfst, welkom thuis maar ook weer niet!
Regendruppels vallen naar beneden, een windje vanuit buiten door het open raam, ik zeg ‘herfst welkom thuis!’ Met je mooie verschijning, maar ook je slechte weer! Met je knusheid binnen, maar ook met je herfstdip! Met je voorbereiding naar de winter door onze zomerliefde te verdrijven, maar gelukkig niet voor eeuwig! Jij, herfst, met je vallend blad en grijze luchten, soms een waterig zonnetje bent vanmorgen om 9.50 uur wakker geworden en hebt je intrede gedaan. Je hebt de zomer voor dit jaar verdreven en nu is het jouw beurt om ons lastig te vallen, maar ook mooie dingen te brengen. Ookal willen we dat soms niet allemaal zien…
Bladeren drijvend over de rivier, tussen alle boomstammen in de beekjes en overvol op de bospaden en parken, herfst, jij bent er weer, óok met alle kleur als ik naar voren of naar boven kijk! Vele kleuren, nét een plaatje voorop een poster, de desktop van mijn pc of op de telefoon. De storm die vanuit de kust soms dagenlang het weerbeeld bepaalt en ons de wind om de oren geeft. De paraplu die het weer opnieuw begeeft en de griep elk jaar weer komt opduiken, zo uit het niets! Jij, herfst, je maakt me elk jaar weer ziek!
Elke keer moet ik weer aan je wennen, want je bent er ook zo snel met die omslag! In mijn T-shirt loop ik koortsachtig naar buiten om de post te pakken waardoor ik vervolgens maar het besluit neem: ‘tijd voor de truien!’. De parasol die weer naar de schuur of zolder gaat en de stoelen er achteraan! Binnen laat je je ook zien. De open haard en de kaarsjes die weer vaker gaan branden, de TV die weer vaker aanstaat en de verwarming die weer zijn intrede doet omdat ik vooral niet ziek van je wil worden, ookal lukt dat niet altijd…
Je bent hard, je laat een andere wind waaien, een wind ter overdenking van alles! Een balans opmaken van het jaar, want het duurt nog maar drie maanden! Gelukkig probeert koning Winter je op tijd weg te jagen, maar hoelang nog?! Koning winter wordt steeds zwakker en zwakker… Je bent zo overheersend aan het worden! Jij met je verkeerde klimaatwarmte, je brengt alles overhoop! We mogen je, maar ook weer niet! Je bent welkom, maar ook weer niet! Elke keer maar weer je rotzooi moeten opruimen, al dat blad, die eikels en kastanjes. Soms doet het nog pijn ook als er een eikel op m ‘n hoofd valt, of je brengt schade op m ‘n voorruit.
Je zou weleens het meest irritante seizoen kunnen zijn! Aan de andere kant breng je ook wel weer sfeer. Ik heb je na vijfendertig jaar nog steeds niet 100% leren kennen! Welke kant moet ik nu met je op?! Wat het ook is, je bent en blijft interessant! Ik loop door het bos en aanschouw je, samen met de wereld waar ik op woon. Ik lach, ik huil en soms loop ik door het huis te mokken! Mokken om tjah… waar eigenlijk over? Waarover mokken als je alles hebt wat je in je leven nodig hebt? Nou goed, op dat éne ding na, maar dat is jouw schuld niet… Ondanks alles, welkom herfst!
