Vleugels om te vliegen…

“Vleugels om te vliegen, benen om te lopen… Mijn hart staat 24/7 voor je open! Waar je ook bent, met mijn vleugels en benen ben ik altijd bij je zodat je me herkent. Ookal lijkt het alsof we elkaar niet zien in onze dalen, laten we genieten van onze pieken, want anders zouden we alleen maar balen! We willen allebei vechten, dat maakt me blij zolang ik dat maar weet, want ik weet dat we allebei onze wonden hechten!

Over en uit is soms erg dichtbij, maar diep in mijn hart weet ik dat je bent gemaakt voor mij. Is het tóch een foute gedachte, is het tóch bedrog? Dat antwoord ligt dan ook gevoelsmatig voor de hand toch?! Sluit ik dan mijn vleugels, ren ik dan weg of ren jij weg? Wie schopt de bal erin en wie heeft er pech? Wanneer wordt het veld overlopen met feeststemming of wanneer breekt de rel uit? Eén ding scheelt, weggegeven wordt die buit!

De beker, de schaal, erlangs of tegen de paal. Erin maakt een voorsprong, eruit maakt verlies en tranen op de tong. De bal, zo ‘n simpel ding voorspelt en bepaalt. Ben jij diegene die het wereldkampioenschap behaalt? Ben ik diegene die niet met lege handen naar huis gaat? Wat er ook gebeurt, jij bent diegene die ik niet in de steek laat! Juichen of ‘boe schreeuwen’, het geluid om ons heen laat ons niet alleen!”