De reis door de (bijbelse) tijd

De reis door de tijd, beste lezer, die is al meer dan tweeduizend jaar oud als we de bijbel erbij pakken. 2019 na Christus en de tijd daarvoor was de weg ook al gelegd. Mensenlevens lang, generaties van begin tot eind. Bijtend van de verboden appel, die éne in dat hele paradijs waardoor alles veranderde. Niet meer dat paradijselijke leven mochten leven tenzij we geld genoeg hebben om op vakantie te kunnen gaan tussen de palmbomen, het prachtig blauwe water en de heerlijke specialiteiten van de omgeving. Die ene appel, die het hem deed! Eva, bedankt zou je haast kunnen zeggen… Maar we worden toch allemaal op de proef gesteld?!

Jezus, die voor onze zonden zich aan het kruis heeft laten slaan om alles wat wij uitvreten te vergeven, maar zal hij aan die appel hebben gedacht? Aan Eva? Denken wij eraan als we keihard werken voor ons geld? Elke avond thuiskomen en daar het leven gewoon verdergaat, met alle ups en downs. Misschien heel raar dit allemaal, maar als je doordenkt dan komt het toch allemaal neer op die appel van Eva. Veel leed, maar ook lief! De volgens God nu ideale 50% goed, 50% slecht? Om ons allemaal een lesje te leren omgaan met elkaar en het handhaven van de tien geboden. Hoera! Welkom in het menselijk leven…

Wonderen die de wereld nog niet uit zijn, van de brandende struik met een boodschap tot de Engel die verschijnt in iemands leven, zélfs vandaag de dag nog! Onverwachte dingen die er in je leven gebeuren waardoor alles opeens verandert, of je nu 40 jaar in de woestijn loopt, zoals Mozes of tegenwoordig een beschermengel tegenkomt die je behoedt voor een auto-ongeluk! Een ritje van misschien 40 minuten van leven en dood. Macht, ook een vreemd iets in de mensheid, van de farao in Egypte tot Donald Trump tegenwoordig in Amerika en ver daarbuiten. Corruptie waarbij je als je niet luisterde voor de leeuwen werd gegooid en nu… Financiële strop voor jezelf!

Nu moet ik je eerlijk zeggen dat ik weinig zin heb om alle 66 hoofdstukken van de bijbel erbij te pakken, want dan ben ik nog even een tijdje bezig, maar datgene wat in me opkomt belandt op deze lange weg of steekt hem over. De vlucht door ruzie van twee broers, Jacob en Esau, waarbij het om bedriegen gaat om erfenis en het achterlaten van het gezin om niet in de woedende handen van Esau te komen. Esau wilde Jakob dood! Nu tegenwoordig is erfenis een woord waar jammer genoeg veel mensen van beginnen te shaken en vaak families uit elkaar worden gescheurd. Maar hoe vluchten met de social media van tegenwoordig? Juist ja!

Dan de verzoening, gelukkig bestaat dit ook nog op de levenslange weg. Jakob en Esau die elkaar weer in de armen vliegen en vergiffenis is even later een feit! Vergiffenis, een nog steeds voor veel mensen moeilijk ding om toe te passen. Begrijpelijk, want iemand zou je maar hebben bedonderd met je partner… Of hetzelfde met de erfenis… Wat zal er erger zijn? Als je daarover nadenkt word je alleen maar meer down toch? Vergiffenis, het wordt wel verwacht in ons leven! Vergeven is soms wel, soms niet vergeten! En weer met elkaar door dezelfde deur kunnen, ligt eraan of we tóch willen blijven hangen in de ernst!

De meester doet uitspraak, zoals in vele verhalen dat iemand beslist over iemands verdere leven. De TBS ‘er die voor de rest van zijn leven met zijn zonde moet leven of de verstoten misdadiger die gestenigd is ergens in de jaren voor Christus! Maar nu Sodom, een verhaal vol van zonde, het is een stad geweest die in het niets is vernietigd omdat iedereen er verkeerd en ‘duivels’ was. Harde leerweg om opeens te worden ‘vernietigd’ in zo ‘n stad! En het Syrië van toen en nu? Het Irak of Afghanistan, het Nederland of Amerika? ach… je kan niet de hele wereld vernietigen! Er is groei, in positief en negatief, in goed en fout! En die openbaring?

Dát is een belofte die al in de bijbel werd aangekondigd. Het slechter worden van de mensheid dat betekent dat de wereld grotendeels in brand vliegt, toenemende natuurrampen, plagen, en ga zo nog maar even door. Als je om je heen kijkt, is ie dan al niet aan de gang?! Jezus die terugkomt op aarde, en iedereen die voor hem en God kiezen hoeven geen pijn meer te leiden. De rest zal pijn en verdriet hebben met uiteindelijk… niets! Klinkt erg hard, maar daar komt het wel op neer als ik het in de bijbel lees. Het houdt een keer op, en dit weten we in de mensheid al generaties lang. Maar deden we er wat mee? Doen we er nu wat mee? Is er een herkansing?

Veel mensen willen het niet geloven, maar wat als het al in het verleden zou zijn gebeurd? Zouden we dan nu allemaal in de hemel leven zoals wij die in onze gedachte hebben? Paradijs, overleden dierbaren weer terugzien? Geen kwaad en verdriet meer? Liefde en warmte die overheerst? Zal mooi zijn toch?! Ik geloof dat het ooit een keer zal gebeuren. Belofte maakt schuld zou je haast zeggen, maar mag je dat tegen onze lieve heer zeggen? De heilige geest, toen Jezus vertrok naar de hemel hebben wij deze over en door ons heen gekregen. De geest die de verbinding is met boven, nu maak je er misschien een grap over dat dat met de telefoon kan?!

Een grapje met respect, moet kunnen naar mijn mening, geen afkraken maar iets op een little bit humoristische manier naar voren halen, namelijk het nadenken over het menselijk leven in combinatie met de bijbel. De kerk zoals ie is, op vele verschillende manieren, met een predikant die serieus is, maar soms ook grappen kan maken in combinatie met een voetbalclub, hetzelfde toch?! Je doel behalen, dát is het doel in voetbal, met terug moeten en het opnieuw proberen de bal erin te schoppen of lukt het in één keer? Hoe sterk ben jij in je gevecht? Met wat dan ook?! Vroeger en nu, er is bijna geen verschil, alleen dat we nu vrijer zijn?

De liefde, oei wat een onderwerp, al hele levens lang wordt het beleefd en de één doet het eerlijk, de ander ‘pakt wat ie pakken kan’. Vroeger liep je gewoon stiekem weg of je werd door iemand afgeleid op feestjes. Nu hetzelfde maar is het met de online wereld veel makkelijker. Swipen met die stoute vinger en stiekem dat chatgesprek aangaan en voor je het weet ben je een stiekemerd. En voor de eerlijke mensen onder ons… klinkt ‘ik hou van je’, in eerlijke vorm zo enorm fantastisch en warm. Alsof je samen naast elkaar ligt naar de sterren te kijken. En die vallende ster, wat heeft die te zeggen? Net zoals in de film…

De film, veel dingen zo cliché. Hoe liefde moet lopen volgens veel films, waar slaat dat op dat we het op dezelfde manier willen? Je hebt er, net zoals vroeger, altijd samen wat over te zeggen. We hebben allemaal toch gevoel en zijn verschillend? En als dat overeen komt is er toch een match? Gezang, psalm, Jakobus of Jeremia, de bijbel met al zijn inhoud is de batterij om je mee op te laden als het nodig is. De één mediteert, de ander pakt de bijbel of beiden. Of het nu vroeger was of dat het nu is, de batterij was altijd al even sterk en geeft je weer kracht om een stapje verder te kunnen, ookal lijkt het soms niet zo!

Eigenlijk zou Valentijnsdag elke dag moeten zijn, niet alleen voor de ander maar ook voor jezelf. Voor God, Jezus en de heilige geest! Maar wat als we die vorm van liefde van elke dag nu eens geen extra naam geven? Maar gewoon een gewoonte? Een naamloze gewoonte omdat het geen naam nodig heeft vanwege zijn kracht…… Toen en nu? Imagine, stel je voor – Who wants to live forever, wie wil er voor altijd leven? Hier eindigt de reis voorlopig even, omdat het nu tijd is om te wachten. Op de volgende dag met wat ie gaat brengen…

“Dag en nacht, de reis op de levensweg kent dat niet! Deze blijft altijd doorlopen, soms even een pauze maar hij slaapt nooit!”