Met bijna veertig graden smelt ik weg…

“vandaag, met bijna veertig graden op de thermometer smelt ik weg
al een tijdje ben ik gek op je, maar ik vind het eng als ik het je zeg
met alle zweet van warmte bonkt mijn hart als ik je zie en hoor
ik ben bang voor de waarheid als je nee zegt, dan gáát het leven door

zonder jou doorgaan, dat zal even moeilijk zijn, misschien met wat pijn
hoe warm het ook is, het ijs verzacht het onaangename, wel zo fijn!
misschien goede hoop, misschien valse hoop, zal je bij me aanbellen?
blijft het bij wat het is? of kom je me toch wat moois vertellen?

ben jij diegene die ‘ja’ zegt? ben jij diegene die me liefde kan geven
met jou wil ik de uitdaging aangaan, want ik denk dat ik met je wil leven!
ik ben blij met je, en ik laat je één ding weten… ik ben er voor je, altijd!
in goede tijden, maar ook slechte tijden van verdriet en soms strijd

samen de tropische warmte overleven, samen onze liefdeswarmte voeden
ijs en cola met ijsklontjes, het moet een keer kunnen, op de kilo ‘s broeden
ons leven, ons genieten, ook van de calorieën en het afwachten van het record
zal Warnsveld worden verslagen? wordt het na vele jaren een nieuw rapport?

de spoorwegen smelten misschien weg, daarom code rood
de processierups die kriebels geeft, mét of zonder jou
een positief of negatief gevoel, weglopen of bij mij op schoot
een toekomst met iemand anders, óf dat ik met jou trouw

zout op de weg bij hitte of samen zout op een ei, met jou of die ander
bedenken hoe ik je kan verwennen, óf hoe ik mezelf met iets kan verwennen
mezelf insmeren of elkaar insmeren, gezellig of saai, maar wat ik ook verander
het ligt bij jou! alleen jij kunt me nieuws brengen, en me leren kennen…

code geel, oranje of code rood van onweer… het geeft altijd gedonder
ik heb code onzeker, terwijl ik hoop op code liefde en trouw
mag ik je knuffelen en mijn zweet met je delen? of wordt het zonder
weet in elk geval, wélke keuze je maakt ik nu al van je hou!

ben ik net zo gek als de airco die uitvalt? dat ik nu al van je houd
heb ik ook last van smeltend gezond verstand, misschien tijd voor zout?
het maakt me niet uit, ookal is het slecht, ik kan m ’n hart niet veranderen
ik sta tegenover je, ik stel je nú de vraag, alléén aan jou, zónder al die anderen

het is eruit! het wordt warm, warmer, heet, en ik kook! duizendmaal klinkt JA
ik ben zo blij, ik ben zo gelukkig! ik zie je lach, ik zie je naar me toe komen
wij zijn eindelijk samen! bij elkaar en met elkaar een ei te pellen
waarom alleen halfdoor met zout? want samen happen is nog leuker ook!”