Op het water, de droom…
Met een bootje op het water, beste lezer, een héél breed water, met aan de linker en rechterkant alleen maar bos en rotsen. Een water zo breed als een meer, maar dan de lengte van, tjah… geen idee! Misschien de lengte van een mensenleven? Ik bevond me er in een droom, op dat bootje op het rustige water. Het enige wat ik hoorde was het water, verder helemaal niets…… Het was zo stil, zo heb ik het nog niet vaak meegemaakt! Rustgevend, maar aan de andere kant ook wel een beetje eng! Want als we een film zouden kijken dan is de kans groot dat er een groot, misschien wel gruwelijk monster uit het water komt of opeens een enorme vloedgolf mijn kant opkomt.
Mijn gevoel zegt dat het me probeert te zeggen ‘vertrouw op God!’ Wat er ook gebeurt, laat het aan God over! Volg je levensweg met je gids, want hij weet samen met God wat goed voor je is! Je hoeft niet meer te lijden, de pijn is weg, en boosheid van vroeger is niet meer nodig! Wacht, als ik me wat dieper concentreer in de droom leek het alsof er iemand bij in mijn bootje stond die aan het peddelen was. Met bruine kleding, maar dat is ook alles wat ik weet… toen werd ik weer wakker en was het tijd om op de staan voor de ‘orde van de dag’! Wel… het bleef me bij, tot de dag van vandaag denk ik er weleens aan, want het is een boodschap!
“Je hoeft niet meer te lijden, de pijn is weg”
Waar leg ik, of leggen we als mijn gids erbij zou zijn het bootje aan, want eeuwig varen doen we geen van allen! We hebben toch ook ons voedsel en drinken nodig, en dan heb ik het niet alleen over eten en drinken, maar ook de andere dingen die we in ons leven nodig hebben om ‘verder te kunnen in ons leven’! Waar leg ik aan? Een voorbereiding voor een volgend hoofdstuk in mijn leven? Een stukje verdere verwerking, dat éne laatste kleine stukje van ‘opruiming en genezing’ zodat ik daarna verder kan naar het volgende hoofdstuk in mijn leven? Dat éne stukje om het opbouwen van mijn leven te voltooien? Als ik zo naar de boodschap kijk, dan heeft het er wel mee te maken!
Maar aanleggen als werken aan het ‘laatste kleine stukje verwerking van trauma’ of ‘het begin van een nieuw hoofdstuk’. Ach… de tijd zal het spoedig laten zien! God is met Jezus en de heilige geest de lijn in mijn leven. Samen met hen leef ik mijn leven hier op aarde, en samen met de mensen op deze aarde die van me houden! Op hen kan ik rekenen als het meezit, maar ook tegenzit. En wederzijds! Ookal zal het water wild worden van storm, we zullen niet zinken! We blijven elkaar vasthouden en opnieuw opbouwen daar waar nodig! De vlam van onze harten zal nooit uitgaan, maar alleen maar feller branden! Liefde en warmte overwint alles……
“We hebben toch ook ons voedsel nodig?! Niet alleen brood en drinken…”
