De slachtofferrol…

Zet jezelf niet in die slachtofferrol! Je moet jezelf niet zielig vinden… dat is wat mensen weleens zeggen, maar is dat nu écht zo slecht voor je?! Het is ook weleens tegen mij gezegd, maar heb ik het recht niet om te laten weten me ontzettend bagger te voelen? Nu is dit al een lange tijd geleden gebeurd, maar soms zet het je aan het nadenken als je erop terug kijkt. Je bent een mens met een hart, dus een gevoel en vervolgens stop je je vraag om een luisterend oor weg want je denkt dat men je irritant vindt. Of ligt het probleem bij hun? In deze mentaliteit anno 2019 zijn we toch zoveel met onszelf bezig om onszelf boven water te houden…

Slachtoffer zijn, een teken dat je bent gekwetst en wij willen daar nog een schepje bovenop gooien! We hebben ogen gekregen om niet alleen naar ons eigen belang te kijken of op het verkeer te letten, maar ook om eens een ander diep in de ogen te kijken, en eens een arm om de ander heen te slaan en vervolgens juist op een ‘opbeurende’ manier iemand er juist uit te trekken! Het is ook diep in iemands hart een verlangen… Iemand die opfleurt en zijn of haar ware aard kan laten zien is dan toch geen slachtoffer meer? Naar aanleiding van dit heb ik een gedicht geschreven, even op de afbeelding klikken voor een uitvergroting…