Kathedraal vs Armoede

Beste lezer, wat ik nu toch weer heb gezien in de media, is te gek voor woorden! Wij, de mensheid, die aan de ene kant te maken hebben met rijkdom en aan de andere kant met armoede en oorlog hebben het in ons om binnen een paar dagen ongeveer zevenhonderd miljoen te doneren aan een afgebrande kathedraal in Parijs. Natuurlijk is het een zonde dat de Notre-Dame is afgebrand en er is een hele historie ‘in vlammen opgegaan’! Maar de armoede? Is daar in korte tijd van een paar dagen zevenhonderd miljoen naartoe gegaan? Een kathedraal opbouwen is binnen tien jaar weer gebeurd, maar de opbouw van armoede naar gezond leven, kunnen we daar niet een heleboel van binnen tien jaar realiseren? De rijken, zij voelen zich zó rijk dat ze een kathedraal weer willen opbouwen, en misschien komen ze er nooit!… Hoeveel levens kun je redden voor zevenhonderd miljoen?

“Alles gaat bijna op aan een kathedraal, maar de armoede dan?”

Is dit egoïsme? Willen we historie meer plek geven dan onze soortgenoten? Denken we tien, misschien vijftien jaar later nog terug aan onze giften als het kathedraal klaar is en we binnenin het gebouw staan om de pracht en praal te bewonderen? Misschien klinkt het raar, maar moeten we ons niet schamen? Het is een ideale reclamestunt voor mensen, maar ook bedrijven… Zo lees ik dat zélfs een computerspel dat zich in Parijs afspeelt tijdelijk gratis is te downloaden en te spelen… Is dat geen ‘egoreclame’?

“Pracht en praal VS niets”