De kaars…

Ik breng licht, warmte als je dichtbij me komt en soms ook tranen. Vaak kom ik tot in de ziel en ontdek ik emoties of zorg ik voor rust. Mag ik me voorstellen? Ik ben de kaars! Je mag me zo noemen, maar soms ben ik ook vuur! Ik probeer er altijd te zijn, maar sommigen zien me niet staan… Misschien de volgende keer? Jammergenoeg wordt ik ook voor verkeerde tradities gebruikt, schaam je wil ik tegen die mensen zeggen! Laat ons alleen het goede aanbidden en het slechte weg houden? Ik ben hoe dan ook altijd bij je, als je me maar aansteekt. Als je me aankijkt, wat zie je dan?

Zie je je eigen ziel? Wat spreekt je aan? Zie je je verdriet in me? Of juist je vreugde? Kijk je met je geliefde naar me? Ik kan je vaak aan het denken zetten of zij wel de juiste voor je is, of niet… Wijs je hem of haar na een gezellige avond de deur of breng je met hem of haar een lange avond door, met een stukje nacht? Ik kan het je wel vertellen, als je maar naar je gevoel luistert! Ik kan je laten zien en voelen of je met je misschien toekomstig liefje weer de welverdiende warmte gaat ervaren, of dat ze je koud laat!

Ik sta te branden, maar heb niet alle tijd… eens houdt het op, net zoals bij jullie mensen! Zullen we ons samen een belofte doen? Door in die korte tijd die we hebben te genieten van het leven, en eerlijk te zijn naar de ander en naar jezelf? Nemen we afscheid van elkaar als het zover is? Hoe meer liefde hoe feller ik mezelf geef! En dat het hele jaar door… Steek me aan, maar gebruik het vuur met mate! Ohja… en kijk ook even naar mijn andere boodschap op de afbeelding hieronder…

“Ik brand voor iedereen, als je het maar ziet…”