Jij, trouwe viervoeter!

Daar ben je weer! Elke keer als ik die prachtige glanzende ogen van je zie dan word ik vrolijk. Met je opgewekte geblaf en je neus die over me heen ruikt. Wat ben je toch elke keer weer een prachtig verschijnsel! Maar als ik soms in je ogen kijk, dan zie ik precies wat je me wil zeggen. Als ik huil, huil jij ook… Als ik lach, lach jij ook en als ik boos ben probeer jij me rustig te krijgen en te troosten. Als je trek hebt dan gaat je pootje over mijn been en als je naar buiten moet dan word je enthousiast als ik zeg ‘plasje doen? ‘…

Als ik val dan spring je boven op me om me te beschermen. Waar nodig maak je me schoon en als je even kan help je me op te staan. Maar jah… helpen opstaan??? Baasje toch! Wat doe je me aan zou je zeggen als je kon praten… Maak je geen zorgen, aai ik over je kop, ik kan zelf opstaan als mijn benen en armen nog naar behoren werken. Dan staan we sámen op van de schrik en gaan we weer lekker verder met het leven! Mét of zonder pleisters of verband. Ik sta soms zovaak bij je in het krijt! Wat je me allemaal brengt kan ik je onmogelijk terugbetalen, behalve met mijn liefde naar jou!