De lente in de winter

Kort verhaaltje, misschien wel een kerstwonder:

Het is steenkoud buiten, maar binnen knettert de open haard
Buiten is het donker terwijl de maan volop schijnt en de sterren glinsteren
De lucht is zo mooi, het lijkt wel of deze naar me glimlacht
Ik pak me in en ga naar buiten, ik voel dat het moet!

Ergens in mijn gevoel lijkt het lente te zijn
De geur die ik proef, de liefde die in me opkomt
Vlinders in de buik terwijl er niemand is…
Raar maar waar

Zal het een Engel zijn? Iemand die me probeert op te vrolijken?
Een gids? Het voelt vertrouwd, en het zegt me dat ik moet gaan
Even verderop in het bos, daar zie ik een lichtje
Er klinkt geluid van een hoorn, wat is er te doen?

Middenin de winternacht gaat de hemel open, lijkt het wel
Deze nacht voelt als vernieuwing, verwarming en liefde met een open hart
Het geluid komt steeds dichterbij, er brandt een klein vuurtje
Daar sta je dan, met je hoorn en bij het vuur

Kom mee! klinkt je stem, maar ik weet niet wie je bent
Tóch voelt het nog steeds goed en loop ik mee
We komen bij een bevroren meertje, en in de verte zie ik iemand
Eenzaam zittend aan het ijs…

tranen doen het ijs smelten, zo warm van emotie
Wat moet zij veel hebben meegemaakt?
Wat is het voor verdriet dat jij hier zit
Middenin de kou, middenin de duisternis, middenin de sneeuw

Ik ga naast haar zitten, en ga een gesprek met je aan, maar wacht…
Waar is mijn zogenoemde ‘gids’? Ik kijk om me heen, maar niets te zien
Wij samen zitten aan het water, en ik stel me voor
Cindy, dat is je naam die klinkt uit je prachtige stem!

Snikkend kijk je me aan, en ik vraag
Wat is er aan de hand?
Ik ben verdwaald, is wat je antwoordde
Volg het pad daar bij het huisje, zei ik

Een huisje omsingeld met ‘decemberverlichting’
Maar dat is het niet… Je zegt dat je eenzaam bent
Zo mooi, zo lief en dan nog eenzaam, hoe bestaat het?
Ik ben niet volmaakt, ik ben niet zoals jij! klonk je stem naast me

Waarom zeg je dat? Hoezo ben je anders?
Ik ben beperkt, want ik heb een stempel! is je antwoord
Niemand is volmaakt, wat ik je zeg, want de pracht zit in het anders zijn
Ik kom dichterbij zitten en vanaf dat moment luister ik

Mijn oor dicht bij het jouwe, en jouw ogen bij de mijne
Dat is de lange avond dat ik je aanhoor…
Eenzaamheid, depressiviteit, een combi van alles
Ik loop mank, daar kan ik niets aan doen! is je verdriet

Ik neem je mee naar mijn favoriete plekje, daar is niemand vreemd
Je zit daar bij me, terwijl ik je steeds beter leer kennen
Jij, met dat leuke koppie en die mooie verschijning
Met een been iets langer dan het andere…

Dat is wie je bent, en dat maakt je bijzonder
Je neemt een slokje drinken en eet wat
Tussen de lichtjes bij mij, waar je mag zijn
Bedekt met warmte en voorzien van mijn warmte

Ik ken je pas net een beetje, maar het voelt alsof ik je langer ken
Zo speciaal, zo bijzonder, nog nooit eerder meegemaakt
Je tranen zijn overgegaan en er verschijnt een glimlach
Ik kijk je aan en jij kijkt mij aan, de lach overheerst

Samen de nacht door, met een kaars aangestoken uit liefde
Ben ik diegene die bij jou past en jij de mijne?
Dat is een kerstgeschenk dat kan niet mooier!
En, hoe zullen we dit verhaal eindigen?

Als het aan mij ligt nog lang niet! Eind goed al goed,
Dat is niet te zeggen met alle ups en downs in het leven
Ondanks dat, zijn we elkaar niet uit het oog verloren
Warmte en kou, kleur of zwartwit, traan of lach……

Wij zijn de meest gelukkigen op aarde lijkt het wel
Hand in hand, knuffel na knuffel, de lente in de winter
Echte liefde bestaat, het is soms een lange zoektocht!
Uiteindelijk spreekt je gevoel, daar moet je in geloven…

Wees niet bang, want kijk naar ons……
Het voelt niet angstig, want ik luisterde naar de Engel, die van God
De glimlach is gemeend en de knuffel is het antwoord
De kus van liefde en de ring van eeuwige verbondenheid!